VERSLAG: Guns 'N Roses - 3/10 - Gelredome

Guns 'N Roses

Een dag voor het concert van Guns ’n Roses raadde organisator Mojo iedereen af om met het openbaar vervoer te komen. Axl Rose staat bekend om het veel en veel te laat te beginnen en daar zou Arnhem waarschijnlijk ook geen uitzondering op vormen. Dit advies bleek terecht, ook in Arnhem liet Rose de fans wachten. Na één uur en drie kwartier geduld werden we beloond met een twee en een half uur durend rock spektakel.

Met een vooruitziende blik begint ook het voorprogramma Imperial State Electric een half uur te laat. De Zweedse groep zet vanaf de eerste minuut een stevige pot rock neer waarin eigen nummers worden afgewisseld met Rock & Roll klassiekers. Met name in de instrumentale gedeeltes speelt de band lekker, helaas zijn de nummers niet interessant genoeg om het volledige uur te blijven boeien.

Als na wederom een uur en een kwartier wachten de fluitconcerten in steeds hogere toon aannemen beklimt Axl eindelijk het podium. De zanger heeft het vertrek van zijn sterspeler Slash opgevangen met drie solerende gitaristen. Naast Axl is de piano- en keyboardspeler Dizzy Reed de enige oudgediende, hij voegde zich in 1990 bij Guns ’n Roses.

Na het weinig boeiende ‘Chinese democracy’ laat ‘Welcome to the jungle’ het Gelredome voor de eerste keer deze avond ontploffen. De rest van de avond wisselt Axl de bekende hits af met nieuwere Guns ’n Roses nummers. Het publiek lijkt hoofdzakelijk gekomen te zijn voor de grote Guns ’n Roses hits en reageert lauwtjes op de minder bekende nummers.

Axl zijn adempauzes worden opgevangen door boeiende instrumentals van de verschillende gitaristen. 'Live and let die' wordt vooraf gegaan door een rockende James Bond theme en verderop in de show passeert ook nog de Pink Panther theme de revue. Helaas toont het publiek weinig interesse voor dit redelijke gitaarwerk.

Naarmate het optreden vordert wordt ook de rol van de piano groter en dat levert, verrassend genoeg, de beste momenten van de show. Dizzy Reed krijgt met zijn cover van David Bowies' 'Ziggy stardust' voor het eerst deze avond het gehele Gelredome stil. Maar ook de pianocover die Axl Rose van Pink Floyds' 'Brick in the wall' speelt is aangenaam tussen al het gitaargeweld door.

Hoewel Mojo vrijdag nog dreigde om na twaalf uur de stekker uit het optreden te trekken, komt Axl toch nog terug voor een toegift waarin met een cover van ACDC’s ‘Whole lotta Rosie’ en natuurlijk ‘Paradise city’ het stampvolle Gelredome nog een laatste keer compleet uit zijn dak gaat.

Ondanks een geslaagde avond gevuld met de Guns ’n Roses klassiekers blijft ergens het gevoel hangen dat er iets mist. Net zoals bij een gemiddelde coverband klinken de gitaarsolo’s lang niet zo ruw als bij Slash en ook Axl zijn stem is niet meer wat het geweest is. Bij een band als Guns ’n Roses verwacht je meer dan redelijke gitaarsolo’s, ze moeten overdonderend zijn!

Het is dan ook jammer dat zelfs drie goede gitaristen tezamen nooit Slash kunnen evenaren. De enige andere vraag die nog blijft hangen is waarom Axl Rose in godsnaam zo vaak de moeite neemt om zich te verkleden? Gezien het feit dat hij zijn fans altijd schandalig behandelt is het moeilijk voor te stellen dat hij dit doet om zijn fans te plezieren.