VERSLAG: These New Puritans - 28/4 - Bitterzoet

These New Puritans - 28/4 - Bitterzoet

Toen These New Puritans begin 2008 debuut Beat Pyramid uitbracht werden ze een beetje geforceerd het hoekje new rave ingeduwd, een genre waarin destijds bands als Klaxons, Late of the Pier en Shitdisco hun hoogtijdagen beleefden. Wie wat verder keek dan het opgeplakte label kon uit Beat Pyramid echter veel boeiends halen: Oosterse invloeden, experimentele percussie en dit allen met als duidelijke invloedsbron The Fall. Heden ten dage is de hype rond de typische new rave bands sterk afgenomen en is het juist underdog These New Puritans die terugkomt met een uitstekende plaat: Hidden. De groep heeft de punkfunk van het debuut achter zich gelaten maar de percussie en Oosterse klanken zijn gebleven. Deze mysterieuze invloeden zijn zelfs nog verder uitgediept, waardoor een buitengewoon bombastisch avant-garde/artrock album het eindresultaat is.

Vandaag doen These New Puritans, na een afgelaste show in Tivoli de Helling alsnog hun eerste headlineshow in Nederland sinds het uitkomen van Hidden. Als ze iets voor negenen het lage podium van de Bitterzoet betreden staat de zaal stampvol. Na het orkestrale intro 'Time Xone' trapt de band af met single 'We Want War'. Op de site van het kwartet valt te lezen dat ze aan het repeteren zijn met blazers, maar vandaag komt veel van samples. Zo ook in 'Three Thousand', met opvallend frisse hiphop- en zelfs dancehall-invloeden. Even lijkt het erop dat TNP Hidden integraal gaat spelen, maar als vierde wordt 'Swords of Truth' gespeeld, een single van het debuut. Het nummer wordt vooral door het vrouwelijke gedeelte van het publiek enthousiast onthaald: waarschijnlijk omdat er eindelijk wat te dansen valt.

Hoe ontzettend pretentieus en overdreven bombastisch Hidden ook is, de nummers komen live weldegelijk uit de verf. De mysterieuze klanken in combinatie met de teruggetrokken houding van de band en de flitsende stroboscopen zorgen ervoor dat je het gevoel hebt deel uit te maken van een sekte. De nieuwe tracks zijn heel erg 1970,maar tegelijk ook 1641, 2008 en 2070. Maar hoe goed die live ook zijn, het blijft een band die op twee gedachten hinkt. Tegenover de nieuwe, donkere nummers staan die van het debuut, die zelfs zwaar in de minderheid (3 vs. 9) op meer respons van het publiek mogen rekenen. Toegift 'Elvis' is wellicht zelfs het beste uit de set. Hopelijk komen These New Puritans binnenkort snel terug met blazers en een langere set waarin wat meer oud werk zit. Want die zijn stiekem live nog wel heel sterk.