VERSLAG: Robbie Williams - 22/06 - Johan Cruijff ArenA

Robbie Williams - 22/06 - Johan Cruijff ArenA

Alweer twaalf jaar geleden stond enfant terrible Robbie Williams voor het laatst in de thuishaven van Ajax. Ditmaal staat hij er twee avonden op rij. Hoewel, tijdens opener ‘Rocket’ hangt hij in astronautenpak ondersteboven. Zijn signature move. De nieuwste single moet duidelijk nog landen, want bij ‘Let Me Entertain You’ laat de Johan Cruijff Arena zich pas echt goed horen. ‘Have you missed me? Of course you have. Look at me, Robbie Williams is back in stadiums!’

De zelfbenoemde king of entertainment is terug, en hoe. Hij laveert zoals altijd tussen cabaret, theater en muziek en doet dat met verve. We gooien de handen op commando in de lucht en zingen net zo lief mee met een medley waarin we Blur, The White Stripes en Bon Jovi horen, als met oudje ‘Old Before I Die’. De tekst en grappen draaien weliswaar mee op een autocue op het podium, toch speelt Williams zijn rol zo goed dat het nauwelijks opvalt. Een anekdote over zijn kinderen en Tiktok – inclusief bijbehorend dansje’ levert gelach op: ‘Little Tiktok bastards, at least when I did that in Take That I was getting paid.’

De Amsterdamse zaal is een broeikas en dat ontgaat ook de Britse zanger niet als hij puffend zijn dikke mantel uitgooit na ‘Rock DJ’: ‘Great idea to wear a fur coat Robbie.’ Of de mensen zijn film Better Man hebben gezien? Natuurlijk en de titeltrack zingen we gezellig mee. Mensen scheuren stukjes confetti af om mee naar huis te nemen na ‘Love My Life’ en schieten in de lach als de zanger een gesprek met een AI-versie van zijn jonge zelf op de schermen voert.

‘Strong’ wordt net zo hard meegezongen als het daaropvolgende ‘The Road To Mandalay’. Tijdens laatstgenoemde wandelt de hele santenkraam naar de C-stage ter hoogte van de middenstip, die Williams heeft afgekeken van Coldplay. ‘I also wanted those glowing bracelets they had but that was an extra ten euros per ticket. So I said “fuck it”, they can use their phone lights.’ Naast een ‘Happy Birthday To You’ voor de 750e verjaardag van Amsterdam zijn ‘Supreme’ en het met Davina Michelle gezongen ‘Relight My Fire’ hoogtepunten voordat ‘Something Beautiful’ een wandeling terug naar het hoofdpodium inluidt.

Na ‘Millenium’ is het even zoeken naar het hoofd van Williams. Gehuld in een knalroze plooikraag spreekt hij ons toe: ‘For the longest time they thought I’m gay. I don’t know where they get that.’ De kraag gaat al snel af en het eerbetoon aan Sinatra’s ‘New York, New York’ verandert de Arena voor even in een nachtclub van weleer. ‘Come Undone’, ‘Kids’ – Kylie Minogue’s stukken worden prima vertolkt door de achtergrondzangeressen – en weer een medley waarbij de band wordt geïntroduceerd vliegen voorbij en zo zijn we bijna aan het einde beland.

Voor ‘She’s The One’ kiest de hoofdact een fan uit om zich toe te richten. Ze heet Brenda en houdt zich kranig, maar de tranen vloeien rijkelijk zodra het nummer is afgelopen. Zo op een kruk en met ingetogen stem blijkt Williams nog best goed te kunnen zingen. Dat doet hij ook tijdens 'My Way', dat hij normaal gesproken samen met zijn vader, Pete Conway vertolkt. Tijdens een persoonlijke noot verwijst hij naar de ziektes die een aantal van zijn dierbaren hebben en hadden. Met vochtige ogen legt hij uit dat Conway er om die reden niet bij is vanavond.

Nog één keer dansen we, zingen we en juichen we als toegiften ‘Feel’ en ‘Angels’ door de zaal klinken, ruim twee uur na de aftrap. Met het failliet van De Kuip mogen we blij zijn met de Johan Cruijff Arena, want stadionconcerten werken nog altijd. Dat bewijst Robbie Williams, die nog altijd weet hoe je een publiek moet temmen. Of zoals hij in zijn film Better Man zegt: ‘You see I thought to be famous you had to be really really good. Turns out you just have to show off and be a bit cheeky.’