2017-09-25
Doug MacLeod is een van de beste akoestische bluesmuzikanten. Begeleid met akoestisch gitaar vertelt de zanger fascinerende verhalen. Hij past daarmee in het straatje van Robert Johnson, Eric Bibb en Guy Davis. MacLeod won verschillende prijzen waaronder die van ‘Acoustic Artist of the Year’. Het nieuwe album Break The Chain is niet volledig akoestisch. Ondanks de hulp van verschillende muzikanten voert het akoestische geluid echter de boventoon.Doug MacLeod is een genot om naar te luisteren. De man heeft een stemgeluid waar je helemaal van tot rust komt. Zelfs een opgelezen telefoonboek zou bij MacLeod nog goed klinken. Dat bewijst hij hier ook weer. De minimale muzikale begeleiding versterkt dit gevoel. Op ‘Who’sDrivingThis Bus?’ wordt hij begeleid door een opzwepend basritme en catchy drums. Het is de perfecte basis voor een maatschappijkritisch nummer over de staat van Amerika.
Middelpunt van Break The Chain is het gelijknamige nummer. Een liedje over huiselijk geweld en seksueel misbruik. Samen met zijn zoon zingt hij hoe de familie MacLeod generaties lang werd geteisterd door dit probleem en het nu eindelijk afgelopen is. Het lied heeft een optimistisch en zelfs catchy gevoel. Wederom wordt dit gemaakt door de drums en bas, maar is het ook het gitaarspel van MacLeod dat de spanning opbouwt.
Met Break The Chain maakt Doug MacLeod weer een degelijke plaat. Het is echter niet zijn beste werk. De hoogtepunten zijn aanwezig, maar tussendoor zitten nog te veel nummers waar MacLeod het vooral van zijn stem moet hebben en minder van de kracht van het nummer. Het is ook rare keuze om een monoloog van meer dan drie minuten op de plaat te zetten. Dit zit halverwege de plaat en trekt de hele sfeer uit het project.
Primal Creation - DemockracyHet Belgische Primal Creation is een nieuwe band die het beste voor heeft...
Dr Bekken - Live At Bar Moskus - Upright Piano De pianist Tor Einar Bekken is een Noorse vertegenwoordiger van de...