2015-12-04
Rockopera is een fenomeen dat sinds Tommy van The Who een grote vlucht heeft genomen. Zeer regelmatig worden er rockopera’s uitgebracht, maar de meesten blijven te vaak steken in goede bedoelingen. De muziek is dan in veel gevallen te pretentieus of valt door het gebruik van de vele gasten uit elkaar. Ook The Great Lie van het Franse Melted Space is te fragmentarisch om echt potten te kunnen breken. Het neemt niet weg dat er zeer knappe stukjes muziek op de plaat staan, maar het is zo verdomd moeilijk om dit soort hoogdravende muziek tot een geheel te kneden. Pierre Le Pape, het Franse brein achter Melted Space, heeft ongetwijfeld onze eigen Arjen Lucassen (die ook een kleine bijdrage leverde) in gedachten gehad bij het schrijven van The Great Lie, maar hij heeft nog een lange weg te gaan eer hij dezelfde status heeft bereikt.Waar het verhaal over gaat is uit de teksten niet direct te halen, maar enig speurwerk leverde op dat het verhaal gebaseerd is op La Divina Commedia van Dante. Dat vraagt natuurlijk wel om een zware benadering van de muziek en dat is ook wat la Pape goed gedaan heeft. Hij heeft een aantal bekende stemmen uit het black- en deathmetalwereldje opgetrommeld. Zo horen we Michael Stanne (Dark Tranquility), Dave Vincent (Morbid Angel), Kobi Farhi (Orphaned Land), Attila Csihar (Mayhem) en Niklas Kvarforth(het Zweedse Shining). Hierdoor klinkt de muziek in sommige delen een stuk zwaarder en duisterder dan de gemiddelde rockopera. Door de veelvuldige rustige stukken is het contrast met de zware metalelementen vrij groot. Hierdoor zal het voor liefhebbers van het zware werk te licht bevonden worden, terwijl de progrockpuristen de regelmatig terugkerende grunts te veel zullen vinden. Je moet dus redelijk ruimdenkend zijn om deze plaat in zijn geheel te trekken.
Naast de genoemde zangers en een handjevol andere vocalisten (van onder anderen The Old Dead Tree, Sirenia en Tristania), is er ook nog eens groot uitgepakt met het Praags filharmonisch orkest, dat de boel mooi glad strijkt. Zo begint de plaat heel sfeervol met ‘Listen To The Song Of Despair’ waarin metal, het orkest en mooie afwisselende zang fraai samensmelten. In ‘Called By The Queen’ gebeurt dit eveneens heel mooi al is het zware accent van Guilaume Bideau soms flink storend. In ‘No Need To Fear’ is dat dan ook het eerste wat opvalt, maar zodra er wat grunts bij komen gaat de muziek prettig de kant van melodieuze deathmetal op. De ballad, ‘A God Is Dead’ halverwege de plaat, wordt geheel gezongen door Manuel Munoz van The Old Dead Tree, maar de song valt behoorlijk uit de toon tussen de rest.
Het tweede deel van The Great Lie wisselt ook weer regelmatig tussen rustige episoden, symfonische metal en stevige deathmetal-achtige stukken. Mooi gemaakt en prima uitgevoerd, maar het mist de echte eenheid om volledig te kunnen betoveren.
.jpg)
Tad Morose - St. DemoniusHet heeft een kleine twee jaar geduurd voor Tad Morose om met een opvolger...
Diemonds - Never Wanna Die Wanneer je naar een bandfoto van Diemonds , kijkt en we zien vier net iets...