2015-05-09
De tijden dat eigen beheer producties bestonden uit stukjes slecht geproduceerde huisvlijt met vaag gekopieerd artwork liggen onderhand wel achter ons. Het symfonische powermetalgezelschap Ethernity bewijst met Obscure Illusions dat ook met een beperkt budget een prima product kan worden gemaakt. Gewoon lekker in de eigen knusse studio en zelf aan het geluid sleutelen. Het is een hele prestatie als je dan zo een plaat op tafel kunt leggen. Zowel het geluid als het artwork doet niet onder voor vele, duurdere producties met gerenommeerde producers. Als daarnaast het songmateriaal ook nog eens goed uit de verf komt kunnen we spreken van een geslaagd album.Het Belgische Ethernity is voor de helft een familiebedrijf want naast de broers en oprichter Julien en Nicolas Spreutels (op respectievelijk keyboards en drums) zit ook hun neef Francois Spreutels op bas in de band. Verder wordt het zestal gecomplementeerd door zangeres Julie Colin en de gitaristen Thomas Henry en Gregory Discenza.
Om te beginnen is het vooral de down to earth zang die de muziek vanaf de eerste minuut een meerwaarde geeft. Het licht rauwe rockgeluid van Julie Colin is een mooi tegenwicht voor de alomtegenwoordige engeltjes. De zang , het strakke ritme, het subtiele toetsenwerk en het inventieve krachtige gitaarwerk, met vele virtuoze solo’s, maken de plaat af. Sterker nog, dit is een van de beste powermetalplaten die de laatste tijd het levenslicht zagen.
Het absolute hoogtepunt van het maar liefst zeventig minuten durende album is de kwartier durende afsluiter ‘Obscure Illusions’ waarin de band alle register opentrekt. Voor de gelegenheid wordt Ethernity in dit nummer vocaal bijgestaan door drie zangers waaronder Tom Englund (Evergrey). Deze op Symphony-X leest geschoeide miniopera geeft ons alles wat symfonische metal zo mooi maakt. De gedrevenheid straalt er vanaf.
Daarvoor hebben we dan al volop genoten van mooie nummers als de ijzersterke powerballad ‘After All Has Turned To Pain’ met een weergaloze gitaarsolo en het ronduit fantastische ‘XII’ (wat een riffs!). Maar ook ‘Secret Door’ met Arch Enemy-achtige gitaarloopjes en een fraai piano intro is een heerlijke song. Maar ook het wat meer slepende ‘Never Thougt (You Would Make Me Go)’ met subtiele instrumentatie en een mooie gitaarsolo is mede dankzij de droevige tekst over een moeizame liefde weergaloos mooi. Zo kunnen we nog wel even doorgaan en over elk nummer een loflied schrijven, want elke song is meer dan de moeite waard. Gewoon even luisteren is het advies.
Werkelijk alles klopt aan dit album. Vanaf minuut één houdt Ethernity je in haar greep en zet ze zichzelf met Obscure Illusions op de metalkaart. Het is te hopen dat het promotieteam haar werk goed doet want dit moet door heel veel mensen gehoord worden. Ondanks de somberheid in de meeste teksten wordt uw recensent hier heel vrolijk van. Meesterwerk!
.jpg)
Iris Divine - Karma SownAls het om een omschrijving van het geluid van Iris Divine aan komt, kunnen...
.jpg)
The Weepies - Sirens Sirens opent met ‘River FromThe Sky’; een eenvoudige, mooie, warme,...