2015-03-18
Zo’n tweeënhalf jaar geleden debuteerde het Belgische Raketkanon met het album Rktkn #1. De vierkoppige formatie liet hierop een mix horen van sludge, experimentele noiserock, psychedelica, doom en post hardcore. Onlangs bracht de band haar tweede album uit, simpelweg getiteld Rktkn #2. Dit album werd in Chicago opgenomen met de legendarische Steve Albini, die eerder werkte met onder meer Nirvana, Pixies en The Breeders. Albini heeft Rktkn #2 een zeer krachtige sound meegegeven. Het is haast niet te geloven dat deze muziek is gemaakt met slechts een (laaggestemde) gitaar, een synthesizer en een drumstel. Aangevuld met de onverstaanbare vocalen van Pieter-Paul Devos. Net als op Rktkn #1 hebben de songtitels ook deze keer allemaal een mannen- of vrouwennaam als titel.
Muzikaal gezien trekt Raketkanon op Rktkn #2 de lijn van het debuutalbum door. Veel noiserock en sludge, maar ook opvallend rustige passages. Bij vlagen doet de muziek van Raketkanon wel wat denken aan Nirvana ten tijde van Bleach en de minder melodieuze kant van Cloud Nothings. Waarschijnlijk hebben die bands voor een deel dezelfde inspiratiebronnen als Raketkanon.
Rktkn #2 begint meteen sterk met het lekker doorbeukende ‘Florent’. Al zit in het midden van deze song ook een rustiger gedeelte. ‘Nico Van Der Eeken’ begint ingehouden en bouwt dan op naar een steviger gedeelte, om vervolgens deze opbouw nog een paar keer te herhalen. In ‘Suzanne’ horen we de meer psychedelische kant van Raketkanon voorbij komen. Dit geldt ook voor de negen minuten klokkende albumafsluiter ‘Hanz’.
In ‘Mathilde’ gaat Raketkanon wat meer richting postrock. Een rustig begin met een langzame opbouw naar een slepend hard gedeelte en dan vervolgens weer een rustiger einde. Kort door de bocht: een soort Mogwai met schreeuwvocalen. Ook ‘Elisa’ is voor een groot gedeelte aan de rustige kant, maar meteen hierna gaan in ‘Ibrahim’ juist alle remmen los. Een hoog tempo en zeer felle vocalen.
Raketkanon levert met Rktkn #2 een album af dat het debuut overtreft. Harde rock wordt mooi afgewisseld met rustigere passages en ook toont de band zo nu en dan een hang naar het experiment. Ondanks de rustigere passages blijft Raketkanon echter vooral voer voor liefhebbers van een flinke bak herrie.
.jpg)
Title Fight - Hyperview Title Fight is duidelijk wat ouder geworden. Althans, de leden natuurlijk....
.jpg)
Peace - Happy People Die jongens van Peace zijn een stel blije mensen. Op hun eerste album waren...