2014-08-25
Dat digitale schijfje dat in de jaren tachtig de grammofoonplaat van vinyl op termijn zou gaan vervangen heeft de afgelopen jaren aan populariteit ingeleverd. inmiddels moeten we stellen dat je er pas echt weer helemaal bij hoort als je je muziek op vinyl koopt. De Free Record Shop gaat over de kop, maar de beurzen en marktjes waar je platen kunt kopen zijn inmiddels niet meer weg te denken. En zo wil het gebeuren dat we bij Festivalinfo niet een digitale link of een cd binnen krijgen, maar vinyl. Gekleurd vinyl nog wel. Naast de schitterende cover van de EP With Time Comes kunnen we gerust stellen dat je als Mobius zijnde meteen al indruk maakt als je de EP op deze manier aanlevert.Toch schijnt het uiteindelijk altijd nog om de muziek te draaien, dus dat geldt ook voor deze Bredase alternatievelingen die zelf graag naar EELS, Eboman en Deus luisteren. De insteek waarmee de band zo`n twee jaar geleden begon: geen plannen maken en toekomstbeelden schetsen, gewoon goede muziek maken. Oftewel zoals hun muzikale motto zegt: de reis is belangrijker dan de bestemming. Kies je eigen pad. En dat geldt dan ook voor de muziek. De band wil je kunnen vergezellen tijdens een lange autorit, maar ook bij de strot grijpen in een popzaal. Waar gaat dat muzikaal naar toe? Wel ergens tussen de alternatieve pop en rock.
Het rockt bijvoorbeeld flink bij de stevige single ‘The Stig’, tevens de opener van de EP. Voor de liefhebbers van Top Gear, inderdaad de inspiratie komt van de coureur uit het programma. We horen op ‘The Stig’ rock met spierballen die met redelijk scheurende gitaren en een jaren `60 geluid op de vocalen wat Amerikaans aan doet. Het krijgt al snel de attitude van een garageband.
Maar de band voegt op de fraai vormgegeven plaat gedurende drie songs daad bij het woord en zodoende is ‘Wandering’ van een ander kaliber. Want op ‘Wandering’ maken die spierballen plaats voor langgerekte gitaarklanken uit de postrock. Het sfeertje is een stuk zweveriger en dreigender dan ‘The Stig’ dat direct op zijn doel af gaat. De vocalen klinken ditmaal kraakhelder. Het melancholische fluiten maakt ‘Wandering’ helemaal af.
‘Lighthouse For The Blind’ ligt een beetje in het verlengde van ‘Wandering’ al neemt is er wat nog wat gas terug genomen. Wat net als bij zijn voorganger opvalt is de manier waarop de band het instrumentarium de ruimte geeft. De bas is in beide tracks lekker aanwezig en zonder dat het een grote brij wordt is er voor de drums en gitaar genoeg ruimte om zich te kunnen onderscheiden.
Het drietal tracks op With Time Comes smaakt naar meer. Het is niet makkelijk om je te onderscheiden in de overvolle muziekwereld, maar Mobius legt met deze meer dan degelijke EP alvast een hele goede basis.
BJ Baartmans - Huis "Dit huis is maar een huis als de meubels zijn verhuisd... Maar de muren...
.jpg)
Sam Smith - In The Lonely Hour Samen met Disclosure had Sam Smith in 2013 een flinke hit te pakken met het...