RECENSIE: Paradise Lost - Draconian Times MMXI

recensie cijfer 2011-11-04 De Engelse metalband Paradise Lost heeft in haar meer dan twintig jaar durende carrière een fiks aantal prima platen afgeleverd, maar één album steekt daar met kop en schouders boven uit: Draconian Times. Het is dit album waarop alles wat Paradise Lost zo onweerstaanbaar maakt, samenkomt. Melodie, agressie, messscherpe teksten en bovenal twaalf bovengemiddeld goede songs maken dit album tot een mijlpaal in de metalgeschiedenis. Voor de band uit Yorkshire is deze plaat een overgangsalbum, waarbij afscheid werd genomen van de intens droevige doommetal en de overgang inluidde naar een meer symfonischer geluid waarin toetsen en sterke melodieën een grotere rol gingen spelen.

De band weet waar haar sterke punten liggen en het is dan ook terecht dat juist deze plaat in het spotlicht is geplaatst. De titel van de nieuwe uigave is simpelweg Draconian Times XXI en hij is verkrijgbaar als dvd, cd en lp. Wij beperken ons tot de dvd. Hierop staat een opname van een concert dat Paradise Lost in London eerder dit jaar gaf. De setlist bestaat uit het gehele album Draconian Times aangevuld met de publieksfavorieten. Ook nu weer blijkt wat een mooie afgeronde eenheid het album is. Het Epische geweld van ‘Enchantment’ en ‘Forever Failure’ (met speech van Charles Manson) wordt mooi afgewisseld met de power van ‘Once Solemn’, de hitpotentie van ‘The Last Time’ en de droevigheid van ‘Jaded’ en ‘Elusive Cure’. In de studioversie was het album over voor je er erg in had, maar ook in de live setting blijft het album moeiteloos overeind. Als je daarbij optelt dat de heren muzikanten goed op dreef zijn en Nick Holmes bijzonder goed bij stem is, kan de avond niet meer stuk. Het publiek gaat lekker los op de nummers en ook de favorieten van andere albums, ‘True Believe’, ‘One Second’ en ‘As I Die’ gaan er in als zoete koek.

Op de tweede dvd staat een half uur durend enigszins slaapverwekkend tourreport. Hier zie je voornamelijk vage oefenruimte beelden en een soundcheck. Het komt allemaal onsamenhangend over. Verder staat er nog een rommelig interview met de band, de manager en de producer op, en clips van ‘Rise Of Denial’ en ‘Faith Divides Us, Death Unites Us’ die wel weer de moeite waard zijn.

Zowel de opnamen als geluid van het concert zijn van prima kwaliteit. Het is vooral de keuze om één van de beste metal albums aller tijden in zijn geheel te spelen die de aanschaf rechtvaardigt. Dat het tweede schijfje wat overbodig is doet daar niets aan af. Verplichte aanschaf voor Paradise Lost fans.
Recensent:Jan Didden Artiest:Paradise Lost Label:Century Media
Remorse – Crush Your Pride

Remorse - Crush Your PrideHet Limburgse Remorse heeft, na twee EP’s, nu dan haar debuutalbum...

Summer Camp - Welcome To Condale

Summer Camp - Welcome to Condale Als we The Guardian mogen geloven, dan wordt Summer Camp een van dé nieuwe...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT