RECENSIE: Everdawn - Cleopatra

Everdawn
recensie cijfer 2021-05-08 Volgens de overlevering was de Egyptische koningin Cleopatra een sterke en listige vrouw. Alles moest wijken voor de beeldschone koningin met wie het uiteindelijk slecht afliep. Of zangeres Alina Gavrilenko van Everdawn ook zo gehaaid is als Cleopatra kunnen we niet beoordelen, wel dat zij eveneens gezegend is met een bijzonder fraai voorkomen en nog veel belangrijker; een prettige sopraan. Het zou daarbij zomaar eens kunnen dat Gavrilenko veel mooier kan zingen dan de Egyptische vorstin.

Het Amerikaanse Everdawn (New Jersey) is een voortzetting van Midnight Eternal, een band die 2016 al eens een album uitbracht. We vinden in Everdawn een aantal leden uit die band, maar dan met toevoeging van bassist Mike LePond die ook in Symphony X speelt en natuurlijk Gavrilenko.

Op Cleopatra draait alles om het leven van de koningin, die maar 39 is geworden en dat wordt vormgegeven in elf songs, waarin de vaak in hoge regionen verkerende sopraan van Garvrilenko een stevig gevecht aangaat met zwaar aangezette, bombastische metal. Dat het allemaal wat zwaarder klinkt dan de gemiddelde symfonische metalband komt ongetwijfeld door de productie van niemand minder dan Dan Swanö, die toch graag de gitaren meer op de voorgrond ziet geplaatst. Hierdoor blijft het glazuur netjes op de tandjes zitten. Doordat de stem van Gavrilenko gelijkenissen vertoont me die van Tarja Turunen blijven er altijd raakvlakken met Nightwish, maar Everdawn houdt het binnen de perken door vooral nog veel meer metal te zijn.

Vanaf de melodieuze opener ‘Ghost Shadow Requiem’ zijn we geboeid door de afwisselende metal, zeker op het momenten dat Gavrilenko haar sopraan stevig laat gieren. Dat het niet altijd keihoog hoeft te zijn, blijkt wel uit de momenten dat haar stem wat naar beneden gaat, vooral in het zware ‘Your Majesty Sadness’, waarin ze het duet aangaat met Therion zanger Thomas Vickström. Het geeft lucht aan de composities die niet altijd uitblinken in originaliteit, maar lekker wegluisteren.

Gelukkig worden we, zoals gebruikelijk na een aantal snellere songs, nu eens niet afgeleid door de verplichte ballad. Welnee, Everdawn gooit halverwege nog wat meer olie op het vuur met stevige tracks als ‘Lucid Dream’ en het pompende ‘Heart Of A Lion’.

Liefhebbers van Nightwish uit de tijd dat Tarja nog achter de microfoon stond, doen er goed aan om Cleopatra eens aan een luisterbeurt te onderwerpen. Het compositorisch vernuft van Nightwish wordt bij Everdawn wel wat gemist, maar dat wordt flink gecompenseerd door de energie en de spetterende productie, én natuurlijk die geweldige stem van Gavrilenko.
Recensent:Jan Didden Artiest:Everdawn Label:Sonic Rendezvous
Cover Tragedian - Seven Dimensions

Tragedian - Seven Dimensions Tragedian staat ingeschreven als band, maar is eigenlijk geen band....

Cover Promise Down - I Bleed Rock 'n'Roll

Promise Down - I Bleed Rock 'n' Roll Promise Down is een Belgische band die bestaat uit vier muzikanten die al...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT