RECENSIE: Manu Delago - Circadian

Manu
recensie cijfer 2019-12-05 De Oostenrijkse hangspeler Manu Delago is een bezige bij. Zo toerde hij de afgelopen jaren o.a. met Björk als percussionist en werkte hij samen met The Cinematic Orchestra, Olafur Arnalds en Anoushka Shankar. Zijn vorige plaat Parasol Peak (2018), was een imposant album, zowel muzikaal als conceptueel. Hij reisde daarvoor namelijk met een gezelschap af naar de Alpen om daar een heuse bergexpeditie te ondernemen en onderweg live muziek op te nemen. Het proces werd ook op film vastgelegd. Het constant onderweg zijn om op te treden en onder meer de intensieve reis rondom Parasol Peak zorgden bij Delago voor een onregelmatig slaapritme. Daarom duikt hij met dit album de nacht in.

Opnieuw staat er binnen zijn muziek een concept centraal. De titel verwijst naar de ‘circadiaan’, ook wel bekend als het biologisch ritme dat één dag omvat. Delago merkte dat hij in zijn dromen ook muzikale ideeën verwerkte en heeft deze proberen om te zetten in muziek. Omdat hij zich focust op slaap en de nacht, heeft dit album een overwegend hypnotiserend karakter. Dat komt sterk terug in de veelal repetitieve ritmes en melodieën en het dromerige hangspel dat wordt aangevuld met accordeon, strijkers, blazers en percussie. Het is knap hoe Delago ondanks een minimale basis toch dynamisch klinkt, zoals in het openings- en titelnummer ‘Circadian’. Zijn snelle hangspel werkt als het ware als een arpeggio.

Dat hij het concept van slaap(ritme) tot in de puntjes doorvoert, blijkt wel uit het ruim twintig minuten durende ‘Delta Sleep’ (een verwijzing naar de diepe slaap). Dit nummer werd live in de vroege uurtjes - half vijf om precies te zijn - opgenomen in Delago’s slaapkamer met een kaars als lichtbron. De warme gloed van dat licht komt ook terug in de klanken die Delago met zijn hang opwekt.

Hoe heerlijk het ook kan zijn om te slapen, ook al ben je jezelf er niet bewust van, voor een hoop mensen gaat ‘s ochtends helaas de wekker. Zo ook bij Manu Delago. Het slotnummer ‘Zeitgeber’ breekt dan ook met de minimale stijl van de rest van het album en werkt met zijn dwingende blazerssectie en hysterische ritme als een alarmklok. Alsof je daadwerkelijk wakker schrikt. Deze abrupte, maar pientere vondst onderstreept de vindingrijkheid van deze intrigerende artiest.
Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Manu Delago Label:One Little Indian Ltd
Cover Jay Som - Anak Ko

Jay Som - Anak KoMelina Mae Dutere a.k.a. Jay Som is een Amerikaanse singer-songwriter en...

Cover Quaker City Night Hawks - QCNH

Quaker City Night Hawks - QCNH Quaker City Night Hawks is een rock ’n roll band zoals ze tegenwoordig niet...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT