2019-10-31
Ondanks dat er in de Verenigde Staten een zichzelf president noemende gevaarlijke gek rondloopt is er gelukkig iets dat in dit land nooit veranderd: Amerikanen kunnen namelijk nog steeds brute deathmetal maken. We kennen allemaal de eerste golf deathmetal uit Florida, maar dat het allemaal nog een tandje harder kon is ook al vaak genoeg bewezen en ook Vitriol bewijst op haar eerste volledige langspeler dat het graag hard uithaalt. Jawel, To Bathe From The Throat Of Cowardice gunt je van begin tot eind geen enkele tijd om op adem te komen met haar razendsnelle en beenharde deathmetal. Vergeleken bij dit geweld klinken de bekende Zweedse bands bijna als brave koorknaapjes.Vitriol bestaat uit Kyle Rasmussen (zang en gitaar), Adam Roethisberger (bas en zang) en Scott Walker (drums). Live worden ze bijgestaan door een tweede gitarist in de persoon van Mike Ashton. Rasmussen en Roethisberger grunten en brullen er om beurten flink op los en doen de superintense deathmetal eer aan.
Het album schiet als een kudde wilde buffels uit de startblokken en de blastbeats maken overuren. Scott Walker moet een prima conditie hebben, dat is zeker. Pas in ‘The Rope Calls You Brother’(leuke titel!) is tegen het einde van de song sprake van beperkte temporisering, maar die song duurt dan ook zes minuten. Hetzelfde geldt ook voor het afsluitende ‘Pain Will Define Their Death’, maar ook die bijna zeven minuten zijn superintens. Net als de rest dus eigenlijk.
Drie kwartier van dit soort intense metal is een behoorlijke slijtageslag en omdat alles op energieniveau tien wordt gespeeld en de productie je geen enkele lucht geeft lig je na afloop kwijlend en lispelend op de grond. Alsof die kudde buffels net over je heen is gedenderd. Door soms even het energieniveau te laten zakken was er ongetwijfeld wat meer dynamiek in de muziek gekomen. Tussen alle, technisch sterke, riffs en gitaarloopjes is dat soms broodnodig. To Bathe From The Throat Of Cowardice is een plaat die je omver blaast door haar heftigheid, maar die daardoor juist eenvormig is. Voer voor diegenen die het niet hard genoeg kan zijn.
The Offering - HomeIn een tijd waarin alles op muzikaal gebied ondertussen wel gedaan is, leven...
Bell Baronets - Tied Up In Red Als in een vloek en een zucht is het weer voorbij. Dat is wat er achterblijft...