VERSLAG: From Autumn to Ashes - 6/6 - Tivoli

From Autumn to Ashes - 6/6 - Tivoli

Hoe irritant is het, als je veel geld moet neerleggen om je favoriete band te zien, omdat deze de support-act is van een mega-act? Tivoli De Helling programmeert de laatste tijd dan ook kleine(re) bandjes voor een wat goedkopere entree. Helaas lokt dat vanavond weer veel mensen naar de Utrechtse zaal.

Deze avond is de eerste losse show van From Autumn To Ashes. Nadat een eerdere headline show voor februari 2006 in de oude zaal van de Melkweg werd afgelast bleef het lang stil rondom een nieuwe datum voor een concert in Nederland, tot vanavond. Het laatste optreden van de Amerikaanse post-hardcore jongens in ons landje dateert alweer drie jaar geleden tijdens de Deconstruction Tour 2005. Destijds speelde ze samen met zes andere bands. Vandaag staan ze op het podium met slechts één andere naam, Discourse Avenue. Ook deze blijkt last-minute geregeld te zijn: 'Wij mochten op het laatste moment nog meedoen, Tivoli bedankt!'

Oh, nee hoor, je hoeft je niet te schamen dat je nog nooit eerder van deze band hebt gehoord. Dat heeft namelijk niemand in de zaal. Iedereen staat dan ook met zijn of haar handen over elkaar te wrijven terwijl men zwijgend toekijkt wat deze Tilburgse indierockband te bieden heeft. Tussen de tegenvallende nummers door vallen pijnlijke stiltes die de band niet op weet te vullen. Ook de muziek van het viertal zelf kent te veel stiltes: 'Ze zouden een extra gitarist moeten nemen' merken andere bezoekers op.

Je zit midden in de opnames van een nieuw album, over twee weken ga je op tour met The Bled door Australië, en opeens ontvang je een mailtje van de zanger van je band met daarin de boodschap dat hij het voor gezien houdt. Iets wat klinkt als een dodelijk scenario werd overleefd en From Autumn To Ashes kwam dit jaar met het album Holding A Wolf By The Ears. Dit scenario geeft heeft wat weg van Joy Division en Genesis, waar ook de drummer achter de microfoon is gaan staan. Francis Mark neemt de clean en screams op zich en tijdens de tour nemen ze gewoon een extra drummer mee.

Mark is duidelijk geen prater en moet nog erg wennen aan zijn nieuwe rol, tussen de nummers door is er bijna geen communicatie en de nummers worden soms zelfs zonder tussenstop gespeeld. In het enige praatmoment biedt hij zijn excuses aan dat ze zo lang niet in Nederland zijn geweest en zegt snel weer terug te willen komen. Dit terwijl het Nederlandse publiek niet erg enthousiast reageert op de muziek. Pas echt los gaat het tijdens 'The After Dinner Payback'. Eigenlijk best jammer, want dit is tevens ook het laatste nummer van de setlist zoals deze op voorhand gepland was. De band zelf schrikt er ook een beetje van en vindt het zonde om juist nu het podium te verlaten. Het is duidelijk dat ze zichzelf willen bewijzen en zich niet huigelend terugtrekken in hun stulp.

'Do you guys want more? What should we play though. What do you guys want to play?' vraagt de zanger onzeker aan de andere bandleden. Uiteindelijk wordt er gekozen voor 'Reflections'. Het publiek lijkt nu toch echt de smaak te pakken te hebben en laat zich helemaal gaan. Het is dan ook zonde wanneer de band na dit nummer het podium verlaat om ook niet meer terug te keren.

De bezoekers gaan vandaag met een dubbel gevoel naar huis; From Autumn To Ashes kan duidelijk nog geen headline show aan (in Nederland dan). Slecht was het zeker niet, maar of de band een tip is om te gaan kijken op Pukkelpop? Als er niks anders leuks tegelijk speelt, dan wel, maar ze zullen eerst zichzelf moeten overtuigen, voordat ze een aan het publiek kunnen beginnen.