VERSLAG: John Butler Trio - 30/07 - Paradiso

John Butler Trio

Het gezelschap rond de Australische John Butler is al lang geen onbekende meer in Nederland. In 2004 zagen we ze voor het eerst in de lage landen en sindsdien maakt het John Butler Trio indruk met haar mix van bluegrass, rock en folkmuziek. Vorig jaar stonden ze in een uitverkocht Paradiso en Tivoli, donderdag presteerden de heren het wederom de Amsterdamse poptempel uit te verkopen. Daar kwam geen nieuw album of enkele ander argument aan te pas.

Het optreden begint kalmpjes met enkele kampvuurliedjes. De drummer en bassist spelen een onderhoudend basisritme en John Butler zingt er overheen. Zijn stem kabbelt aangenaam voort zonder voor vuurwerk te zorgen. Muzikaal ligt Butler hier het dichtste bij surfers als Jack Johnson. Wel maakt hij al kort indruk met zijn vingervlugge gitaarspel. Naarmate het optreden vordert komt het gezelschap echter op stoom. De nummers worden net wat meer funky, de rafelige randjes blijven er op zitten en de handen van John Butler vliegen op een onnavolgbaar tmpo over de snaren. In combinatie met de sterke lichtshow maakt dit het optreden niet alleen ruiger, maar vooral energieker. Dit komt samen in het heerlijke ‘Blame It On Me’. Een stukje dub, waarbij de bassist voor de gelegenheid het keyboard speelt, draagt het hele lied. Vanaf dit standaard ritme bouwt het nummer zich steeds verder op. Met zijn soulvolle uithalen komt de stem van Butler hier ook meer tot zijn recht.

De muzikanten houden daarbij de variatie hoog. Er wordt regelmatig gewisseld tussen de akoestische en elektrische gitaar. Butler is een ware virtuoos op de akoestische gitaar. De muzikant maakt minder indruk op de elektrische. Dit houdt echter wel de benodigde variatie in het optreden. Daarnaast speelt hij nog enkele nummers op de banjo en een instrumentaal nummer. Hij zit daarbij alleen op het podium en laat horen zeker niet onder te doen voor een muzikant als Ry Cooder.

Je begrijpt vanavond meteen waar de populariteit van het John Butler Trio op gebaseerd is. De muzikanten spelen een meer dan voortreffelijke mix van folk, country en rock. De sterke setopbouw, van enkele trage folknummers naar het rock feest dat we aan het einde vieren, maakt dat de volle twee uren voorbij vliegen. Deze gift geeft John Butler ongetwijfeld de kans om nog jarenlang de Paradiso te blijven vullen.