VERSLAG: I Am Kloot - 5/4 - Melkweg

I Am Kloot - 5/4 - Melkweg

Aan het begin van het optreden van I Am Kloot in de oude zaal van de Melkweg stelt zanger en gitarist John Bramwell voor om eerst met zijn allen een drankje te doen. Het spelen kan wel wachten. Gelukkig voegt hij niet de daad bij het woord, want I Am Kloot heeft vanavond een hoop mooie nummers te spelen, te beginnen met ‘One Man Brawl’.

Veel nummers van I Am Kloot gaan over ‘drinking and disaster’. Zo zie je het tijdens het melancholische ‘To The Brink’ bijna die eenzame persoon in de pub die zo graag iemand mee naar huis zou willen nemen voor je. En na afloop van het redelijk swingende ‘Dead Men’s Cigarettes’ volgt nog een welgemeend ‘roken is dodelijk’. Ondanks alle ellende gloort er toch nog hoop met nummers als ‘Proof’ over iets simpels als vriendschap. En daarbij, de keren dat nummers worden aangekondigd met als onderwerp ‘drinking and disaster’gebeurt dat met een grote glimlach.

Want ondanks alle melancholie wordt er een hoop gelachen op het podium en in de zaal. Een boomlange, dolenthousiaste fan wordt door Bramwell uitgeroepen tot leider van de avond, en iedereen wordt uitgenodigd om naar Manchester te komen voor het volgende optreden. De frontman is ook niet te beroerd om eigen nummers tot briljant te bestempelen of aan te kondigen dat de band dermate ‘showbiz’ is dat ze een nummer aan het publiek opdragen. Dit alles natuurlijk met een grote dosis ironie die zo kenmerkend is in de Britse humor.

I Am Kloot weet de oude zaal van de Melkweg om te toveren tot een intieme pub waar ze onder het genot van een drankje prachtige muziek maken voor hun vrienden. Er wordt onderling gelachen, en het enthousiasme van de band slaat over op de zaal. En dat met nummers over eigenlijk hele gewone dingen: roken, vriendschap, liefde, ‘drinking’, en ‘disaster’.