VERSLAG: Wouter Braaksma
Cloud Nothings
Met het nieuwe album 'Here And Nowhere Else' klinkt Cloud Nothings meer naar grunge als ooit tevoren. Sinds doorbraak plaat 'Attack On Memory', de vorige plaat van de band uit Cleveland, is er veel gebeurd. Gitarist Joe Boyer heeft de band verlaten en frontman Dylan Baldi neemt nu alleen de gitaarpartijen voor zijn rekening. 'Here And Nowhere Else' heeft door de veranderende band samenstelling een directer geluid gekregen.
Het trio zorgt zelf voor de soundcheck die vervolgens zonder onderbreking overloopt in het optreden. De bescheiden Baldi verschuilt zich achter een donkere lichtshow die de muziek alleen maar ten goede komt. Hierdoor krijgt de muziek net wat extra's. Kan de band op plaat soms net iets te braaf gevonden worden, nu is dat anders. Ze spelen met een flinke dosis lef en de rauwheid is iets wat je niet vaak meer tegenkomt bij bands vandaag de dag.
Het optreden kan dan ook het best gezien worden als een ode aan de jaren negentig. Vooral door de beukende drums en gejaagde gitaarpartijen klinkt Cloud Nothings als Sonic Youth, Nirvana en My Bloody Valentine. Dit zorgt met name bij de oudere bezoeker voor een grote glimlach op het gezicht. Het zijn de langere nummers 'Wasted Days' en 'Pattern Walks' die vooral indruk weten te maken door de vele omschakelingen in tempo.
Zoals vaker gaan bands die op het randje spelen de ene keer op hun bek en de andere komt alles bij elkaar. Vandaag was het in de Melkweg een avond waarop alles op zijn plek viel. Het nieuwe materiaal is een uitstekende aanvulling in het live repertoire van Cloud Nothings. Nummers als 'Psychic Trauma' en 'I'm Not Part Of Me' zijn mooie anthems die gebracht worden door de wat saai ogende Baldi.
Soms lijkt de band uit de bocht te schieten zoals bijvoorbeeld tijdens 'Now Hear In', waar het tempo te hoog ligt, maar toch blijft de band overeind. De mengelmoes van punk, grunge en shoegaze laat zich constant afwisselen, waardoor de vaart er goed in blijft. Ondanks de droge vertoning van Baldi kan je hem alleen maar prijzen voor het lef waarop hij en zijn band staan te spelen. Hopelijk wordt Cloud Nothings nooit braaf, want de band bewijst dat het nooit leuk is om binnen de lijntjes te kleuren.
YES - 22/5 - 013de progressieve rockband Yes vierde hun 45e verjaardag met een exclusieve...
MAC DEMARCO - 15/5 - MELKWEG De Canadees Mac DeMarco weet op zijn albums altijd een bijzonder relaxte...