VERSLAG: SOiL - 28/01 - Tivoli

SOiL - 28/01 - Tivoli

Gisteren in Vosselaar, morgen in Tilburg en vandaag in Utrecht, drie bands onder de noemer “True Rock European Tour 2007”. Een avond échte rock dus, die begint met Lennon. Een trio uit Amerika dat naar eigen zeggen “origineel, verassend, onafhankelijk en verschillend” is. Dit onder leiding van frontvrouw Lennon, gekleed in een netpanty met skateschoenen. Misschien dat haar modebeeld bij de eerder genoemde termen past, maar de muziek blijkt niet erg speciaal.

Na de eerste drie nummers zonder pauze gespeeld te hebben, volgt er eindelijk enige communicatie met het publiek, dit echter noodgedwongen. De microfoon stopt ermee en dient vervangen te worden. “How the fuck are you guys doing!?” schreeuwt de Amerikaanse. Het Utrechtse publiek beantwoord dit met een “spelen!” en het verzoek tot een drumsolo. Drummer Phil geniet van de aandacht en begint de tijd te vullen, Lennon praat ondertussen door: “It seems we’re already out of beer. I just smoke a sigarette instead.” Wanneer Lennon één haaltje neemt blijken de problemen alweer verholpen te zijn en gaan ze rustig verder. Hoewel het de eerste band is en ze maar één album hebben (Damaged Goods) krijgen ze erg veel speeltijd (40 minuten). Na deze 40 minuten verlaten ze het podium met de legendarische woorden: “We’ve got some shit for sale and please buy some! Because I still want that fucking beer!”. Voor de liefhebbers is de band in maart wederom in ons land, dus wie indruk wil maken op de zangeres, je weet wat te doen.

Dat het een reizende package is, is te merken aan het snelle ombouwen. Na slechts tien minuten wachten betreedt de tweede band alweer het podium. Het Engelse Panic Cell draait duidelijk al wat langer mee dan de eerste band van vandaag en staat garant voor een energieke podiumpresentatie. De microfoonstandaard van zanger Luke Bell wordt meteen naar achter gegooid en hij is op elke hoek van het podium te vinden. Naast nummers van hun debuut (Bitter Part Of Me) spelen ze ook veel van het komende album. Deze snelle metal nummers worden erg goed ontvangen en ook de zanger valt het op. “If you like what you hear, you can buy our album in that corner. The more you buy, the more money we have, the more we can spend on alcohol and drugs!” Dat Luke wel van een biertje houdt is goed zichtbaar. Terwijl hij aan het zingen is aait iemand van de eerste rij zelfs over zijn bierbuik. “This is the result of all the waffles I had yesterday in Belgium. Therefore I was mush skinnier and sexier!” is zijn reactie. Wij geloven hem natuurlijk meteen.

SOiL, de laatste band van vandaag, begint met een Metallica rifje, maar wisselt al snel naar hun eigen ‘Breaking Me Down’. Hoewel ook dit nummer voor de oude fans meer als een cover klinkt, doet de nieuwe zanger AJ Cavalier het zeker niet slecht in deze moeilijke rol. De nieuwe nummers blijken ook licht af te wijken van die op de andere drie albums. Wat overigens helemaal niet erg is. Dat de zanger zich helemaal thuis voelt is wel duidelijk en hij heeft er ook zeker zin in: “Who’ve seen us before? Wow, we’ve got a lot of new people here tonight. Are you guys ready to have a cool night?”. Het publiek host lekker mee, terwijl een iemand in dit publiek haar nieuwe pen uitprobeert op de zanger, “what the fuck are you doing? Why do you write your name on my leg?”. Waarop de gitarist meteen reageert “That meens you belong to her now!”. Veel communicatie én veel nummers tijdens de set van SOiL deze avond, precies zoals het hoort!

Het is misschien dan niet super druk, maar ook voor een half lege zaal weten de drie het publiek te entertainen. Iets wat eigenlijk veel moeilijker is dan bij een volle zaal. Het contact met het publiek was geweldig en uniek, iets wat ze in de toekomst hopelijk vast weten te houden.