VERSLAG: Boy & Bear - 1/3 - Melkweg

Boy & Bear

Boy & Bear wordt dan wel de Australische Mumford and Sons genoemd maar vergis je niet, dit is geen snoezig folkbandje. Op 1 maart stappen de heren van Boy & Bear vol zelfvertrouwen - inclusief puike gezichtsbeharing, opgestroopte broeken, skisokken, bruine laarzen en een nieuwe plaat- de overvolle Oude Zaal van de Melkweg in. Hun tiende optreden in Nederland, hun derde in Amsterdam en de Melkweg heeft er alle vertrouwen in.

De afgeladen Oude Zaal kent veel verschillende generaties, en ze ontvangen Dave Hosking en co vol enthousiasme. Na het derde nummer, Lordy May, dat naar hartelust wordt meegezongen, spreekt Hosking het publiek net zo enthousiast toe met zijn eerste ongezongen woorden. “You were the first of this tour who sang along with this song, which is fucking cool!’’ De toon is gezet. Scheurende gitaren, lange solo’s, dreunende drums, dansjes, en liters Duvel. Voeg hier liefdesverklaringen aan Amsterdam en stroopwafels aan toe en je hebt een korte, bondige beschrijving van het overgrote deel van het concert.

De nieuwe en oude nummers zijn perfect in balans, net als de hits en onbekende nummers. Jonge meisjes en vrouwen van middelbare leeftijd wiegen met hun heupen en staren verliefd naar Hosking en gitarist Killian Gavin. Een hebberige man achter in de zaal tilt deze liefde naar een nieuw niveau: “I want your babies!’’ Toen zaten we ineens midden in een veredelde cabaret voorstelling. “Well, my friend, you’re a man. But you can try as much as you like.’’ De ene grap volgt de ander zonder moeite op. “Shall we get professional again?’’

Drie pogingen om aan het volgende nummer te beginnen later wordt Golden Jubilee ingezet die het hoogtepunt van de show bleek te zijn. Hosking bewijst ook dat hij zich prima weet te redden zonder gitaar, zolang hij zijn flesje Duvel maar bij de hand heeft. Met een bezorgde frons fluistert een fan ‘’straks is hij stom dronken, en hij moet Fall At Your Feet nog doen!’’ De band lijkt er alleen meer losser en beter door te worden. Wel begint het echter steeds meer op te vallen dat de luide drums en scheurende gitaar de o zo fijne zang van Hosking overstemmen.

Boy & Bear doet niet aan toegiften, laat Hosking nog even snel weten. “Yeah, so, if we don’t come back please don’t think we’re rude pricks.’’ Hij heeft niks te vrezen, Feeding Line is een perfecte afsluiter. En, op de fan die zo wanhopig op Fall At Your Feet aan het wachten was na, houdt de Melkweg na dit concert nog meer Dave Hosking en zijn band dan hij van Amsterdam en Stroopwafels, en dat betekend heel wat. Boy & Bear is het komende jaar nog te bewonderen op het Where The Wild Things Are festival, Doornroosje en Lowlands.