VERSLAG: The Datsuns - 2/10/2006 - Melkweg

The Datsuns - 2/10/2006 - Melkweg

The Datsuns deden deze zomer uitgebreid de festivals in België aan. Zo stond het viertal op Graspop, Dour Festival en Feest in het park. Opvallend genoeg werden de vele festivals in Nederland door de groep overgeslagen. Ondertussen is hun album ‘Smoke & Mirrors’ uit in ons land en zijn ze opeens wel welkom. Dit zelfs op twee plaatsen. Vandaag in de Melkweg (Amsterdam) en over twintig dagen in de Effenaar (Eindhoven).

Hun laatste optreden in Nederland was ook in de Melkweg, toen (11/10/2004) nog in de grote zaal. Een overeenkomst tussen de shows is de support act. Net als toen heeft de grunge-band er niet zelf één meegenomen, maar heeft de Melkweg er eentje geregeld. Vorig jaar nog een Utrechtse band en nu een Vlaamse: The Sedan Vault.

Zoals we gewend zijn boekt de Melkweg naast goedkope supportacts ook de meest vreemde combinaties. Het viertal klinkt naar eigen zeggen net zo vreemd als The Mars Volta en zo nostalgisch als Radiohead. Hoewel deze uitspraak wat te hoog gegrepen is, klinkt het echt erg experimenteel. Iets wat totaal niet past bij de headliner van vanavond, een ruige rock band.

Na een half uurtje ombouwen komen The Datsuns zelf het podium op. Het is opvallend drukker in de zaal dan tijdens de support act en iedereen doet een paar stappen naar voren om een glimp op te vangen van het energieke optreden. In het optreden vinden we veel nummers van het derde studio-album ‘Smoke & Mirrors’. Nummers die wellicht iets minder zijn dan de oude(re) hits als ‘Sittin' Pretty’ en ‘MF From Hell’, maar daardoor niet minder goed worden opgevangen door het publiek. Dit springt flink heen en weer en krijgt ook regelmatig de kans om mee te zingen wanneer zanger/bassist Dolf de Borst de microfoon het publiek in reikt.

Wanneer je niet meespringt, meezingt of meeklapt is ook het podium interessant genoeg om naar te kijken. De jongens uit Nieuw-Zeeland geven een show waar je mond van open blijft staan, wat een energie! Dat ze er zelf na al die jaren ook nog veel plezier in hebben is van hun gezicht af te lezen. De gitarist neemt zelfs tussen de nummers door even de tijd om wat foto’s te maken van de andere bandleden en het publiek. Dit terwijl ze ook op enorme festival hebben gestaan (zie bovenste alinea).

Na maarliefst zestien nummers gespeeld te hebben komen de heren terug voor een toegift: “We are back, because you guys asked so nicely”. Net als de setlist is de toegift opvallend groot, maarliefst vier nummers worden er nog gespeeld. Er worden nog wat plectrums uitgedeeld, maar dan gaan de gordijnen voor het podium echt dicht. Ik ben benieuwd hoeveel mensen er besluiten om over twintig dagen ook naar de show in de Effenaar te gaan, dit was namelijk wel heel erg leuk!