VERSLAG: Newton Faulkner - 03/05 - Tivoli

Newton Faulkner - 03/05 - Tivoli

Newton Faulkner – 03/05 – Tivoli

Een uitverkocht Tivoli Oudegracht babbelt uitgelaten door voorprogramma Sam Brookes heen. Arme jongen. En dat terwijl hij, gewapend met gitaar, eigenlijk best een leuk voorprogramma is. Het blijkt een voorbode voor de rest van de avond te zijn, maar wees gerust: het loopt goed af.

Even na negen uur kijkt Newton Faulkner de zaal rond. Het contrast tussen het pratende publiek en de doodse stilte als hij de eerste noten speelt van ‘Pulling Teeth’ is opvallend te noemen. In het begin van de avond blijkt echter, dat elke keer als Faulkner iets wil vertellen, het geluid weer behoorlijk toeneemt.

De muziek van Faulkner leent zich heel goed voor een heel belangrijk element, waar hij vanavond (en overigens vaker in zijn shows) gebruik van maakt: meezingen. Dit heeft ook een positief effect op de pratende menige, zo blijkt, want op deze manier kunnen zij hun energie op een andere manier kwijt.

Het begint nog wat voorzichtig, tijdens ‘Clouds’, maar hoe verder de avond vordert, hoe beter het gaat. Tijdens Write It On Your Skin, de titeltrack van zijn meest recente album, gaat het verdelen van de zaal in drie groepen en het meezingen al automatisch, waardoor Faulkner zich alleen nog op zijn sterke gitaarspel hoeft te concentreren. De live-versie is dan ook op het album te vinden, maar het geeft wel aan dat iedereen het naar zijn zin heeft vanavond.

Kleine kanttekening: als kapotgecoverd een woord is, dan is het van toepassing op ‘Teardrop’ van Massive Attack. Dat hoeft echt niet meer. Ook niet als je een van de eersten bent die het heeft gedaan en er geen onaardige versie van gemaakt hebt.

Na een kort protest tegen de toegift (’I must admit I am not a big fan of the encore system’ geeft Faulkner aan dat het de eerste paar keer best leuk geweest moet zijn, dat een artiest het podium verliet en weer terugkwam. In de huidige tijd zouden we daar echter mee moeten stoppen.

Zonder het podium te verlaten begint hij aan zijn laatste drie nummers, waaronder de uitstekende cover van Queen’s ‘Bohemian Rapsody’. Na afloop staat de goedlachse zanger met een brede glimlach op zijn gezicht. En hij is niet de enige. Of, zoals Faulkner zingt: ’ It's just an observation I can’t ignore - that people should smile more’. Dat is vanavond zeker gelukt.