VERSLAG: Gallows - 9/6 - 013

Gallows - 9/6 - 013

“En weg met die camera’s”, zegt een grote boze man tegen alle fotografen die vooraan staan. Van Frank Carter en zijn mannen mogen geen foto’s worden gemaakt. Zijn ze te heet voor de camera, hebben ze het hoog in hun bol gekregen of teveel drugs gebruikt en krijgen ze last van de flitsers? Wie zal het zeggen. Het blijven tenslotte vijf oerlelijke Engelsen die al heel de dag in Tilburg hebben rondgehangen. Enfin, dit overleven we wel. Het voorprogramma daarentegen. The Ghost Of A Thousand schijnt de nieuwe hype uit Engeland te zijn. De muzikale overeenkomsten met Gallows zijn makkelijk gevonden en zo is het niet verwonderlijk dat ze met deze band mee op tour zijn Het enige waarvoor we ze vanavond complimenten kunnen geven is de gigantische snor van drummer Memby Jago. Op naar Gallows dus.

Het nieuwe album Grey Britain wordt door de fans wisselend ontvangen. De heren zijn namelijk van hun typische Gallows geluid afgestapt. Ze gaven echter wel een reden hiervoor; “Veel hardcorebands schrijven hun eigen ondergang. Ze blijven trouw aan het typische hardcoregeluid waardoor ze nooit in grotere zalen zullen spelen. Ze komen telkens terug naar dezelfde plekken.” Geinig dus dat Gallows eerst nog in de Dommelsch Zaal stond, nu in de Kleine Zaal en tijdens het optreden aankondigde in december terugkomen voor een optreden in de Bat Cave.

Waar we geen grapjes over kunnen maken is het optreden van Gallows. Nonderju, wat een show. Dat Frank Carter tijdens het eerste nummer bebloed raakt, zelf de moshpit opent en een circle-pit om hem heen eist tijdens “The Riverbed” en “The Vulture ( Acts I & II )”zegt al genoeg. Gallows live beleven is totaal anders dan Gallows op cd luisteren. De nieuwe nummers zoals “Dead Voices”, “I Dread The Night” en “London Is The Reason” doen het goed. Vanavond is het dan wel “Tilburg Is The Reason!”, waarna we benieuwd zijn hoelang ze dit trucje nog gaan herhalen. Toch is Gallows niet anders dan de gemiddelde hardcoreband. Tijdens de oudere nummers wordt duidelijk harder meegezongen. De grootste chaos vindt plaats tijdens “Abondon Ship”- dit was van te voren al te verwachten, “In The Belly Of A Shark” en “Orchestra Of Wolves”. Al mogen de jeugdige fans wel even het nummer “Nervous Breakdown” van Black Flag instuderen. Gezien de opgestoken handen kenden enkel twee mensen uit het publiek dit nummer , waarvan er maar eentje het podium durfde te betreden om het mee te schreeuwen.

Al met al een hardcore avond zoals we ze niet meer vaak zien. De thuisblijvers zijn bij deze opgeroepen om de volgende keer naar Gallows te komen kijken. Wij zijn in ieder geval nu al siked voor het volgende optreden van Gallows, wat hopelijk dus gaat plaatsvinden in de Bat Cave. Hoe harder wil je het hebben?