2017-09-13
“Met terugwerkende kracht een supergroep”, zo werd het Canadese Broken Social Scene eens omschreven. Geen woord aan gelogen, want de band die in 2002 indiemeesterwerk You Forgot It In People uitbracht mag onder andere Leslie Feist en leden van Metric en Stars tot zijn bezetting rekenen. Misschien waren al die verplichtingen wel een van de redenen dat opperhoofd Kevin Drew na de release van matig ontvangen en ongeïnspireerd klinkende Forgiveness Rock Record (2010) tijdelijk de stekker uit Broken Social Scene trok. Zeven jaar na dato voelden de bandleden echter naar aanleiding van een hele rits terroristische aanslagen weer de urgentie om nieuw werk op te nemen.Wat blijkt: Hug of Thunder is het wachten meer dan waard geweest. De plaat klinkt fris, gevarieerd, en zit boordevol goede ideeën die als puzzelstukjes in elkaar passen. Liefst 18 muzikanten leveren een bijdrage aan het album en dat is goed te horen aan de mengelmoes van stijlen die langskomen en soms zelfs binnen een nummer, zoals ‘Mouthguards Of The Apocalypse’, in elkaar overlopen. De drumpatronen zijn misschien wel de beste indicatie van de overdaad aan stijlen: van afwezig (‘Sol Luna’) via discobeats (‘Protest Song’) en soul (‘Stay Happy’) naar Zeppelinesque rock (‘Vanity Pail Kids’).
Bovendien valt op hoe ontzettend veel er op instrumentaal vlak op de achtergrond gebeurt op deze plaat. Er komen instrumenten aan bod waarvan je de naam niet eens kunt uitspreken, maar toch klinkt het nergens overvol of storend. Dat komt enerzijds door de goede productie, anderzijds ook doordat de band goed aanvoelt wat op welke plek past en elk instrument ook echt iets weet te laten toevoegen aan de nummers.
Die trend zet zich ook door in de zang: liefst vijf bandleden komen er deze keer aan bod. Daarvan zijn er overigens wel vier vrouwelijk, maar omdat geen van hen meer dan twee nummers zingt wordt de balans met de zang van Drew zelf niet verstoord. Het helpt daarbij ook dat alle vier de zangeressen een duidelijk eigen stijl hebben en dat goed gekeken is welke aansluit bij het betreffende nummer. Ook de achtergrondzang, die niet alleen sfeerverhogend werkt maar ook voor beduidend meer diepgang zorgt, verdient een speciale vermelding.
Het is veelzeggend dat het voornaamste kritiekpunt op Hug of Thunder is dat sommige nummers (‘Skyline’, ‘Gonna Get Better’) wat braaf en standaard klinken. Dit is een zo’n zeldzaam album dat op de achtergrond al fijn klinkt, maar bij goed beluisteren pas echt zijn geheimen prijsgeeft. Het is razend knap hoe de band alle invloeden zo goed op elkaar laat aansluiten om op die manier een gevarieerde, constant verrassende plaat weet af te leveren. Fijn om ze er weer bij te hebben.
Dasher - SodiumHet debuut van Dasher , Sodium , maakt een verpletterende indruk. Te...
Katie von Schleicher - Shitty Hits Je album Shitty Hits noemen, dat is lef hebben. Blijkbaar wil Katie Von...