2017-05-23
Het is alweer zes jaar geleden dat we iets vernomen hebben van White Willow. Het Noorse progrock - sommigen spreken van artrock – collectief uit Noorwegen heeft echter weer eens nieuw plaatwerk opgenomen met de positief klinkende titel Future Hopes. In die zes jaar is er, zoals gebruikelijk bij White Willow, weer het een en ander gewijzigd op personeelsgebied. Gitarist Jacob Holm-Lupo is eigenlijk de enige constante factor binnen de constant veranderende band. Daarnaast doet het vreemde feit zich voor dat volgens de biografie op de website als zangers Sylvia Erichsen staat vermeld, terwijl in het cd-boekje de zang wordt toegeschreven aan Venke Knutsen. Nu is er bij White Willow al een flink aantal keren gewisseld van zangeres, maar het is in ieder geval niet Sylvia Erichsen die we horen. Voor de stijl en het geluid van White Willow maakt het allemaal weinig uit.De basis van het album wordt gevormd door twee lange songs: ‘In Dim Days’ van ruim elf minuten en ‘A Scarred View’ die ruim achttien minuten duurt. Het zijn zorgvuldig opgebouwde songs zoals we van White Willow gewend zijn; een beetje duister, avant-gardistisch, enigszins psychedelisch en altijd met veel sfeer. Die sfeer doet soms wel wat denken aan de allang ter ziele gegane Noorse doommetalband the 3rd And The Mortal, al zit White Willow wel meer in de progrockhoek. Daarnaast geeft de stem van Venke Knutsen de muziek ook wat liefs, wat heel goed naar voren komt in het begin van het afwisselende ‘A Scarred View’, maar ook in het rustige akoestische ‘Silver & Gold’.
Het begin van het album, startent met het titelnummer, is vrij somber en wat postrockachtig, maar het nummer transformeert langzaam in een wat steviger stuk, waarin Jacob Holm-Lupo zijn gitaar laat spreken. De unheimische sfeer zoals we die al horen in het lange ‘In Dim Days’ wordt op de cover ‘Animal Magnetism’ van The Scorpions maximaal uitgebuit. In de handen van The Scorpions was het al een prachtige compositie, maar zoals White Willow deze song heeft verbouwd getuigt van grote klasse.
Wederom stelt White Willow ons niet teleur. Ondanks de telkens veranderende samenstelling weet de band altijd weer prima plaatwerk in elkaar te timmeren en ook Future Hopes biedt weer voldoende vermaak. Nu maar hopen dat we niet weer zes jaar moeten wachten op een nieuwe plaat.
The Black Angels - Death SongHoewel The black Angels momenteel in de ontkenningsfase verkeert en bij...
Damnations Day - A World Awakens Er bestaat genoeg muziek waar je heerlijk in kunt zwelgen en wat je daarbij...