2017-07-17
Je bezoekt de plaatselijke platenzaak. Laten we zeggen in Rotterdam, platenzaken zat en het is de thuisstad van Maartje Dekker. Wie? Even geduld, daar komen we zo. Je staat dus te snuffelen tussen de platen en je aandacht wordt getrokken door de muziek die de verkoper heeft uitgekozen. Je hoort een zangstem die je wel thuis kunt brengen, maar de muzikale omlijsting klopt niet bij de stem. Toegegeven, je bent niet thuis in het recente werk van de popster die je denkt te horen. Het doet je ver weg denken aan ‘Frozen’. Bij de toonbank zie je een cd met de titel Oracle, maar het is niet de verwachte Madonna, maar Mayra Orchestra en het komt ook nog eens gewoon uit Nederland. Het is singer-songwriter Maartje Dekker die verantwoordelijk is voor de zangstem waar Madonna op cd, maar zeker live jaloers op moet zijn. Goed, de stem van Maartje Dekker weten we nu, maar wat heeft Mayra Orchestra, dat voor Oracle uit veertien muzikanten bestaat, precies te bieden? Cinematic pop, waarbij je moet denken aan namen als Hooverphonic, Ane Brun of Tori Amos, zegt de persinfo. Wat je hoort is een gelaagde mix van pop, klassiek, wereldmuziek en theater. Noem het prog-pop. Mayra Orchestra neemt je op hun tweede album mee in de wereld van Tahti die op zoek gaat naar het paradijs uit zijn dromen. Die zoektocht klinkt soms heel klein, maar neemt regelmatig bombastische en epische proporties aan, zoals op het sterk opgebouwde ‘Edge Of The World’. Doordat er goed gebruik wordt gemaakt van spanning en mystiek, zoals op ‘Run’, is Oracle een dynamische en sfeervolle plaat.
Mayra Orchestra blijkt bijzonder sterk in het componeren van een song. Daarnaast valt te prijzen dat dit orkest onder leiding van Dekker zich er geen moment gemakkelijk van af maakt. Dit levert rijke, gedetailleerde songs op. Neem bijvoorbeeld ‘Ruler’, filmisch, werelds, broeierig gitaarwerk, dreigend drumwerk, met daarover een soms wat klagerige, maar sterke zang. Om vervolgens een stuk ingetogener voor de dag te komen met ‘The Other Side’. Op het sprookjesachtige, instrumentale ‘Snow’ wordt het allemaal nog kleiner gehouden. De meest ambitieuze track op het album is ‘Stormhorses’ dat 7:33 klokt. Je zou kunnen zeggen dat alles waar Mayra Orchestra voor staat, bij elkaar komt. Van het subtiele belletje tot het onheilspellende blazerswerk en van het gelaagde strijkersgeluid tot de gedragen zang van Dekker.
Toch heeft Oracle een mindere kant. Het album zit zo bomvol dat het na verloop van tijd wat te overweldigend wordt. Zelfs het ingetogen werk is gelaagd en vol details. Met 55 minuten is het album niet eens heel lang, maar het voelt wel zo aan. Oracle is geen gemakkelijk opgave, maar door de ambitieuze mix van verschillende invloeden is het album meer dan de moeite waard. Mayra Orchestra geeft het genre prog-pop een gezicht en een geluid, en wie kan tegenwoordig nog zeggen dat ze een genre op de kaart hebben gezet?
Zitakula - OasisBegin mei leek het op sommige dagen gewoon herfst. Toch rook je hier en daar...
Jakuzi - Fantezi Müzik Turkse muziek, de gemiddelde lezer komt waarschijnlijk niet verder dan Tarkan...