2007-02-27
Vorig jaar braken ze door met een self-titled debuutalbum. Een uitverkocht Paradiso, Melkweg en optredens op Roskilde en Rock Werchter bleven niet uit. Catchy songs en een ongelofelijke zeurstem lanceerde Clap Your Hands Say Yeah! naar een toppositie in de alternatieve muzieklijsten. Uiteraard ook aan deze heren de uitdaging om een goede tweede te maken.Some Loud Thunder is de naam van deze opvolger geworden. Een album met elf songs die ons mee moeten slepen in de wondere wereld van Alec Ounsworth, zanger en schrijver van de band. Het album is opgenomen in slechts twee weken, zonder hiervoor echt bezig te zijn geweest met schrijven en dat is wel een beetje te horen.
De cd start veelbelovend met een pakkende song helemaal in Clap Your Hands Say Yeah! stijl. Maar knalt daarna onderuit met ‘Emily Jean Stock’, een saai en zeurderig nummer waar we niet op zitten te wachten. Zo staat het album vol met dit soort rustige nummers. ‘Goodbye To Mother And The Cove’ en ‘Arm And Hammer’ halen duidelijk niet het lekkere pakkende gevoel van het eerste album en er lijken slechts enkele goede nummers voorbij te komen. Het rustige, maar deze keer wel gelukte, ‘Love Song No.7’ is origineel en er wordt goed gebruikt gemaakt van de alles overheerstende stem van Ounsworth. Ook het dansnummer ‘Satan Said Dance’ is een song zoals we het mogen verwachten. Maar helaas blijft het bij enkele goede nummers en catchy refreintjes.
De tijdsdruk was toch iets te zwaar voor Clap Your Hands Say Yeah! Een tegenvallend album met slechts enkele hoogtepunten is niet genoeg om de status hoog te houden. Gelukkig kunnen ze nog even teren op het debuutalbum en zullen ze de volgende keer toch meer tijd vrij moeten maken met het schrijven van hun liedjes. Ditmaal geen applaus voor Clap Your Hands Say Yeah!, helaas.
Little Man Tate - About What You Know'Man I hate your band….!' Ja, daar is ie dan eindelijk. Little Man Tate 's...
Bloc Party - A Weekend in the City Na het grote succes van hun eerste cd Silent Alarm werd Bloc Party door...