2016-10-18
A Day To Remember blijft een bijzondere band en dat is iets dat niet veranderd is op hun nieuwe plaat Bad Vibrations. Wat de band bijzonder maakt is hoe ze pop-punky hooks afwisselen met brute metalcore-riffs, inclusief passende screams. Technisch gezien zou je kunnen spreken van een mix tussen The Ghost Inside en Neck Deep. Ergens voelt een album van A Day To Remember altijd aan als een puberjoch met een identiteitscrisis. Het joch wil stoer overkomen ten opzichte van zijn eveneens aan hun identiteit twijfelende vrienden, maar wil graag ook een zachte kant laten zien om meiden te versieren. Beiden kanten gaan hem goed af, maar doordat je ze allebei tegelijk meemaakt, weet je als buitenstaander niet zo goed wat je moet geloven. Toch heeft een groot legioen aan fans hier geen enkel probleem mee. Neemt niet weg dat het een groot legioen aan puberende fans is, maar dat terzijde. Eens luisteren wat het nieuwe album Bad Vibrations van Jeremy McKinnon & Co. te bieden heeft. “Don’t forget that this is a choice, pick your poison, live with remorse!”. Dat zijn de eerste kreten waarmee het album opent en de frontman duidelijk maakt dat het allemaal bewuste keuzes zijn. Deze titeltrack is ook meteen het zwaarste nummer van de plaat en doet sterk denken aan bands als Architects en The Ghost Inside. De schreeuw van McKinnon is niet van hoogstaande kwaliteit, maar voldoet aan waar het voor bedoeld is: negatieve gevoelens uiten omtrent slechte invloeden. Naarmate de elf nummers die deze release rijk is vorderen, verandert ook de toon van het geheel. A Day To Remember doet zich voor als een slang en ontdoet zich van het puberaal agressieve velletje. Tekstueel gezien heeft het allemaal betrekking op ouder en volwassen worden en de twijfels en onzekerheid die hier uit voortkomen
Twee opvolgende tracks die dit perfect weergeven zijn ‘Paranoia’ en ‘Naivety’. Allebei hebben ze een sterke Stick To Your Guns-vibe, waarbij ze zich er niet voor schamen om screams en snelle gitaren met een gevoelige snaar af te wisselen. ‘Exposed’ tapt vervolgens nog eens uit dit agressieve vaatje op Parkway Drive-achtige wijze. Het is een vaatje dat verre van origineel is en waarbij veel gebruikte riffs en breakdowns opnieuw gerecycled worden. Stiekem is A Day To Remember op zijn best als ze zich meer op de catchy pophooks richten. ‘Reassemble’ is een laatste echt agressieve stuiptrekking, waarna met ‘Justified’ een emotionele tweede helft van de plaat wordt ingezet. ‘Turn Off The Radio’ kent wel nog wat pit, maar verder gaat de energie van het begin verloren.
Bad Vibrations is geen slechte plaat en heeft, zoals de band dat altijd gehad heeft, van alles wat te bieden. De overheersende toon neigt steeds meer naar de poppunkkant van het verhaal, waardoor het ergens ook een wat meer volwassen toontje heeft. Ze beginnen door te krijgen dat het niet allemaal superbruut hoeft te zijn om gewoon goed te zijn.
.jpg)
Izzy Bizu - A Moment Of MadnessSoms kan het ineens heel hard gaan. De Britse Izzy Bizu deed mee aan een...
.jpg)
Bauer - Eyes Fully Open Berend Dubbe, de naam zegt misschien niet zoveel, maar zijn stem zulen de...