2016-08-08
Wie dacht dat uit Atlanta voornamelijk rappers en RnB-artiesten kwamen, kent slechts een deel van het verhaal. Ja, de vlaggendragers uit ‘The Capitol of the South’ zijn mensen als Usher en Ludacris, maar ook bands als Mastodon, Attila en The Black Crowes kennen in Atlanta hun thuisbasis. Net als The Coathangers, al is de kans nihil dat we daar veel van gaan horen in deze contreien. De dames zijn namelijk alweer toe aan hun vijfde album, maar ook met Nosebleed Weekend in hun discografie is het onvoorstelbaar dat ze hoge ogen gooien. De plaat is namelijk ronduit slecht, dankzij povere opnames, beroerde songwriting en soms zelfs valse zang.
Des te misleidender is de opener van Nosebleed Weekend, want ‘Perfume’ is een leuk nummer. Met een vleugje Eagles of Death Metal en een rustige, zoetige samenzang weet het drietal een bijna zomerse open road song te presenteren. Zonder al te hoogstaande fratsen en met een klein orgeltje verstopt in de achtergrond. Dat laatste is opvallend, want Candice Jones maakt juist sinds drie jaar geen deel meer uit van de band.
De ware aard van de dames, die zich volgens verschillende bronnen hebben vernoemd naar een vrij macabere methode tot abortus, komt boven zodra de opener is afgelopen. De zang wordt hysterischer en vliegt daarmee alle kanten op. De volledig in een doos gestopte drums dienen slechts als een zwakke ondersteuning voor nummers die hangen op drie of vier basloze akkoorden op een gitaar. De wollige basgitaar daaronder maakt het niet dragelijk, mede doordat die meestal domweg de gitaar volgt. Het lijkt in het geval van The Coathangers een gevalletje van gebrek aan verder talent. Als in ‘Squeeki Tiki’ de solo’s worden ingevuld met een badeendje (Ja, echt, een badeendje. Wij dachten dat dat na die hit van Hampenberg uit 2001 nooit meer zou gebeuren.), is het einde echt zoek.
Het doet vermoeden dat het door de industrie vooral interessant wordt gevonden als een paar vrouwen ‘die geen fuck geven’ op het podium staan. Ongeacht of ze nu goede muziek maken. Het is een belediging voor al die muzikantes die wel een nummer kunnen maken dat meer om het lijf heeft dan de zeer matige liedjes van The Coathangers.
.jpg)
Elly Kellner - Z!nken & Zweven Elly Kellner bespeelt haar gitaar zoals ze in het leven staat. Bijna lief...
Mike & The Melvins - Three Men And A Baby Het is een beetje gek, een review schrijven voor een album dat eigenlijk al...