2015-09-11
De IJslandse groep Samaris heeft met het album Silkidrangar gespeeld op allerlei non-conventionele podia. Onbewust paste zij het werk aan op de omgeving waarin zij moesten spelen. Hierdoor is het idee ontstaan om een sessiealbum op te nemen. Op Silkidrangar Sessions hebben de bandleden een handvol tracks van Silkidrangar opnieuw ingespeeld met ruimte voor improvisatie. Ze zijn de studio ingegaan met een beknopt idee van wat ze wilde bereiken. Dit heeft geresulteerd in een aantal vrij geassocieerde nummers die hypnotiseren.Samaris is een groep die muzikaal past bij de plek waar ze vandaan komen. De zeven songs die op de schijf staan zijn fantasierijk en kalm. Er is veel leegte en rust te vinden. Dit is vergelijkbaar met de uitgestrekte en diverse landschappen van IJsland. Wie ontroerd wil worden, is op het juiste adres bij Samaris. Jófriður Ákadóttir zingt op fluisterhoogte. Het is als een kabbelende beek. Rustgevend en alomtegenwoordig. ‘Ég Vildi Fegin’ verrast niet, maar boeit enigszins door de minimale elektronische klanken en dito zang. Het is vooral een rustgevende ervaring.
‘Lífsins Ólgudub’ en ‘Nótt (One For The Girls)’ zijn deel van hetzelfde kabbelende beekje als ‘Ég Vildi Fegin’. Wat de tracks van elkaar scheidt is het gebruik van verschillende instrumenten. Zo is er op ‘Pótt Hann Rigni’ en ‘Hrafninn’ een tabla drum te horen. Dat heeft een positief effect. Het fleurt de compositie op en de tracks gaan wat vlotter klinken. Ook de beat halverwege ‘Brennur Slauga’ maakt weer wat indruk doordat het contrasteert met de fluwelen instrumentatie. Het doet niet genoeg, het beluisteren van de cd laat de luisteraar met een leeg gevoel achter.
Silkidrangar Sessions is een prettige toevoeging aan het oeuvre van Samaris. De nummers werken het best als een soundtrack voor mediterende of kalmerende doeleindes. De tracks duren zeker drie minuten langer dan het origineel en dat is niet problematisch. Toch weten de songs niet echt te overtuigen. Het serene gaat naarmate de plaat vordert slaapverwekkend klinken. Het is zoeken naar echt prachtige arrangementen of treffende improvisaties. Prima om af en toe aan te zetten om uitgesteld werk af te krijgen. Het materiaal is vrij tam dankzij de brave uitvoering en weinig diverse sfeer. Jammer, want potentie is zeker aanwezig.
Mischief Brew - This Is Not For ChildrenDe anarchie leeft en zit in het bloed van Mischief Brew . Boos op de...
Tamaryn - Cranekiss Toen de Nieuw-Zeelandse vocalist Tamaryn Brown begin 2000 de instrumentalist...