Het album is namelijk, gezien de experimentele aard van de band, weer een iets andere richting. Opener 'Blogging' gaat, zoals de titel al doet suggereren, over de invloed van sociale media en wat hier bij komt kijken. Het nummer klinkt zacht en fris, en de combinatie van houterig klinkende gitaren en synthesizer ligt prettig in het gehoor. De zachte, soms bijna fluisterende, stem van zanger Colin Newman is doordringend en maakt het een zeer fijn geheel om naar te luisteren.
De meerderheid van de nummers kent een soortgelijke opzet. Het maakt dat het album erg lekker en makkelijk weg luistert. 'Shifting' en 'Burning Bridges' zijn voorbeelden van nummers die erg dromerig klinken, maar toch weer een zekere mate van afwisseling hebben. In laatstgenoemd nummer doet zich bijvoorbeeld een mooi samenspel tussen twee gitaren voor. Dit gecombineerd met een bas en drums die het nummer op een fijne uptempo manier voortstuwen zorgt voor die typerende postpunksound die over het hele album is uitgesmeerd.
Afsluitende nummers 'Octopus' en 'Harpoon' hebben juist een ander geluid, gekenmerkt door veel synthesizereffecten en een hoog tempo. 'Harpoon' is zelfs iets zwaarder, logger en heeft wel wat weg van postrock. Het past compleet in het experimentele karakter van de band en brengt de broodnodige variatie. Daarom ook wat jammer dat de meerderheid van het album veel op elkaar lijkt.
Het album is daarmee zeker een nieuwe stap vooruit. Het geheel klinkt fris en de band speelt hoorbaar met plezier. Een nieuwe Pink Flag hadden we ook niet verwacht, maar met Wire voegt de band een fijn album toe aan een toch al uitgebreid oeuvre.
Metz - IIIn 2012 leverde METZ , een post-punk trio uit Toronto, hun alom geprezen...
Mikal Cronin - MCIII Mikal Cronin is onder garagerockers en powerpoppers al enige tijd een...