RECENSIE: Extince - - X -

Extince
recensie cijfer 2015-04-04 Zo af en toe laat de grondlegger van de Nederlandstalige hiphop even weten dat hij er ook nog is. Extince heeft in de zeventien jaren na zijn debuutalbum slechts vijf Nederlandstalige albums uitgebracht, waarbij zijn laatste album uit 2012 toch vooral een zoektocht naar de juiste vorm was. De rapper hoopte door te kiezen voor de vorm van een mixtape een jeugdiger publiek aan te spreken. Gevolg was een zeer matig album wat zelfs als gratis download geen hoge ogen gegooid zou hebben.

Gelukkig brengt 2015 weer nieuw werk van de “Exter-o-Naldus”. Werk wat weer terugvalt op de bekende formule. Gewoon een album met daarop ook weer de inmiddels legendarische posse-track met jong aanstormend talent. Via de titelkeuze X geeft Extince aan dat het zijn tiende album betreft. Voor het gemak heeft hij bij zijn zeven Nederlandstalige albums ook maar de drie nooit gereleasete Engelse albums opgeteld. X staat daarnaast ook nog voor tien in de vorm van de jaren ‘10 van de 21e eeuw en voor de beginlettergreep van zijn naam.

Verrassend genoeg opent de grondlegger van de Nederlandstalige hiphop zijn album in het Engels. Verder is alles gewoon in het Nederlands. Op ‘In De Flow’ laat hij uit de ogenschijnlijk losse pols horen hoe ongeëvenaard zijn talent is. Na dertig jaar in de rapgame steekt hij nog steeds met kop en schouders boven de rest uit. Helaas houdt hij dit niveau niet op het hele album vast. Zo is de collaboratie met Rotjoch bijzonder matig. Op ‘Update-tje’ haalt hij herinneringen op aan de beginperiode, noemt hij Osdorp Posse een fenomeen, spreekt hij zijn sympathie uit voor Brainpower en vervolgens zo ongeveer de hele hiphopscene. Het klinkt goed, volgens ons flowt Extince nog als hij een worstenbroodje bestelt bij de bakker, maar het past niet. En net op het moment dat je denkt: “ C’mon son, je was weer terug naar de roots, waar is die disstrack?“ komt hij kei- en keihard uit de hoek met ‘Snake Buster’. Het momentum wat hij met deze track creëert haalt hij helaas meteen omver met ‘I Don’t Know Dutch’. Deze track bejubelt zijn status als vrouwenveroveraar in de stijl van ‘Viervoeters’, maar was met een andere plaats op het album beter uit de verf gekomen. Voor de posse-track zijn Kleine Jay, Madoc, Kingsize en Akwasi uitgenodigd. De beat die Presto hiervoor levert straalt agressie en gretigheid uit en hier kan dus ook niets op misgaan. Er zijn wel wat verschillen in het niveau van de rappers, maar Akwasi komt zo hard dat je wel kan stellen dat hij deze beat sloopt. Het album sluit af met een track met oude bekenden Ross en Iba. ‘Rinkel Het Alarm’ heeft weinig diepgang maar swingt als een malle.

Extince laat duidelijk zien dat hij naast de grondlegger ook gewoon een rapper is waarmee tegenwoordig nog steeds rekening gehouden dient te worden. Er zijn wel een paar dipjes en hij had op sommige punten best wat strenger op zichzelf mogen zijn, maar Extince heeft zijn plezier en flow terug en samen maken die dat dit album tot zijn beste werk gerekend mag worden.
Recensent:Willem Swinkels Artiest:Extince Label:Top Notch
Cover Kovacs - Shades Of Black

Kovacs - Shades Of BlackEen tijd terug kon Nederland in De Wereld Draait Door kennis maken met de...

Cover Bachman - Heavy Blues

Bachman - Heavy Blues Randy Bachman mag gerust een legende genoemd worden. De zanger en gitarist...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT