RECENSIE: The Veils - Nux Vomica

The Veils - Nux Vomica
recensie cijfer 2006-09-18 Twee jaar geleden debuteerden ze met het album The Runaway Found. De uit Nieuw Zeeland afkomstige Finn Andrews was een echte frontman en dat voor zijn jonge leeftijd. Pas op 14 jarige leeftijd begon hij met het spelen van instrumenten. En twee jaar later schreef hij zijn eerste nummers. Met in zijn gedachte zijn helden Tom Waits, David Bowie en Patti Smith. Zeker die laatste was duidelijk terug te horen op het album. De wereld viel voor zijn voeten met zijn krachtige martelende stemgeluid.

Nu komt hij terug met zijn 2e album Nux Vomica. Er is veel veranderd in die tijd. In de afgelopen jaren heeft hij eigenlijk zijn band eruit gekickt en is hij op een ander spoor gestapt. Niet meer het britpop geluid maar meer neigend naar zijn andere helden, Waits en Bowie. Het werd hierdoor een klusje voor producer Nick Launay, welke ook met Nick Cave heeft samengewerkt.

De naam Nux Vomica komt van een boomsoort uit zuidoost Azië. Van de zaden van deze boom worden homeopathische middelen tegen stress gemaakt. Maar bij hogere dosering van de zaden komt juist het dodelijke gif strychnine vrij. Een duidelijke tweestrijdigheid, aan de ene kant genezing aan de andere kant de dood. Dit hoor je ook goed terug op de cd.
Lichte nummers staan tegenover zware meer intense nummers.

Met huilende stem begint de cd, Not Yet hoort meer bij de zware nummers, terwijl het daarna komende Calliope! veel lichter klinkt. Finn Andrews wil ons iets meegeven door dit album. Zijn mening en ideeën komen sterk naar voren. Dit is bijvoorbeeld duidelijk te horen in het geweldige nummer Jezus for the Jugular. Met Nick Cave taal over religie en duivel spuit hij zijn mening over godsdienst. Het nummer Nux Vomica klinkt eveneens als een Nick Cave song. Het zijn allemaal geweldige nummers met goed gearrangeerde instrumenten en intense teksten.
Het hele album komt uiteindelijk weer samen bij het laatste nummer House Where We All Live, waar House staat voor deze wereld. Hij zingt hier “there are many rooms and many floors. Veel richtingen, veel ideeën en veel manieren van leven in deze wereld.

Met dit album komt Andrews wel erg dicht in de buurt van Tom Waits en Nick Cave. Met een nieuwe band maakt hij nieuwe muziek. Het is duidelijk dat the Veils niet weer een “gewoon” bandje was in de britpop scene, met Nux Vomica laten ze horen hoe muziek zou moeten klinken. Het enige nadeel is dat er door de verschillende soorten nummers het album een beetje verwarrend is. Gepassioneerde, donkere songs tegenover wat lichtere songs met een hoger popgehalte. Nog geen 10 maar het topje van de berg komt nu wel erg dichtbij.
Recensent:Jordi Koops Artiest:The Veils Label:Rough Trade Records
Shinobido Way Of The Ninja Playstation Game

Playstation 2 - Shinobido : Way Of The NinjaVoordat ik het spel Shinobido in de console doe besluit ik eerst wat...

The Dears - Gang of Losers

The Dears - Gang of Losers “Join the gang of losers, iedereen is een loser want iedereen heeft wel eens...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT