RECENSIE: Magnus - Where Neon Goes To Die

Magnus
recensie cijfer 2014-10-31 Tom Barman is natuurlijk het bekendst als zanger van dEUS, maar daarnaast is hij ook film- en televisiemaker en bovendien runt hij samen met techno-producer CJ Bolland het dance/electroproject Magnus. Tien jaar geleden bracht Magnus het eerste album The Body Gave You Everything uit en lange tijd leek het erop dat het hierbij zou blijven. Onlangs verscheen echter de opvolger Where Neon Goes To Die.

Op Where Neon Goes To Die krijgt Magnus hulp van vele muzikale gasten. Zo horen we onder andere Joris Caluwaerts (Zita Swoon), Simon Lenski (DAAU), Mauro Pawlowski (dEUS, Evil Superstars), Alain Gevaert (dEUS) en Tim Vanhamel (Millionaire, dEUS, Evil Superstars).

Vanhamel en Pawlowski leveren niet alleen muzikale, maar ook vocale bijdragen en daarnaast horen we vele andere gastvocalisten, waaronder Selah Sue, David Eugene Edwards (16 Horsepower, Wovenhand), Stef Kamil Carlens (dEUS< Zita Swoon) en Blaya (Buraka Som Sistema). De bekendste gast op Where Neon Goes To Die is echter Tom Smith, de zanger van Editors. Hij is te horen op ‘Singing Man’, de eerste single, maar zeker niet de beste track van het album.

Vergeleken met The Body Gave You Everything gaat Where Neon Goes To Die een stuk meer richting electro en zelfs new wave. En hoewel het natuurlijk overwegend elektronische muziek blijft, rockt het album een stuk meer dan zijn voorganger. Dit laatste is natuurlijk niet zo heel verrassend gezien de gasten die eraan meewerken.

Where Neon Goes To Die opent meteen sterk met het hoekige ‘Puppy’, gevolgd door het vrij stevige ‘Last Bend’. Andere nummers, zoals ‘Trouble On A Par’, zijn wat lichter van toon. ‘Getting Ready’, met zang en banjo van David Eugene Edwards, is vrij rustig, maar tevens een beetje beklemmend.

Het beste nummer op Where Neon Goes To Die is ‘Catlike’. De coupletten hiervan doen sterk aan Gorillaz denken, met raps van Tom Barman, wiens stem door een lichte vertraging amper herkenbaar is. De refreinen van ‘Catlike’ zouden echter niet misstaan op een van de latere dEUS-platen.

Barman en Bolland leveren, mede dankzij een hele batterij aan gasten, een sterk album af, dat zijn voorganger overtreft en qua niveau amper onderdoet voor het recentere werk van dEUS.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Magnus Label:Caroline Records
Cover Tweedy - Sukierae

Tweedy - SukieraeIn het jaar waarin Wilco zijn twintigste verjaardag viert, komt ‘mr. Wilco’...

Cover Amariszi - Nine Balkan Nights

Amariszi - Nine Balkan Nights In de zomer van 2013 reisde Amariszi met album Balkan Chaotika op zak...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT