RECENSIE: Judy Blank - When The Storm Hits

Judy Blank
recensie cijfer 2014-10-04 Pas negentien jaar oud is ze, en haar debuutalbum is al uit. Judy Blank, bekend als een van de eerdere finalisten van tv-programma De Beste Singer-Songwriter van Nederland, is nog steeds in opleiding om docent muziek te worden. Ondertussen timmert ze daarnaast ontzettend goed aan de weg naar muzikaal succes. Zo stond ze deze zomer nog op onder andere Lowlands en North Sea Jazz. Waar ze twee jaar geleden uitgenodigd werd door Seasick Steve om op het podium te komen, stond ze er nu zelf op te treden. Haar debuut When The Storm Hits bevat tien gevoelige, persoonlijke, rustige en intieme nummers.

Het eerste dat opvalt aan de eerste track, ‘Bigger’, is dat de begeleiding minimaal is. Enkel een piano, wat gitaar en hele rustige drums voldoen. Dat is het geval bij de meeste nummers (bijvoorbeeld ‘OnlyOne’): weinig poespas, met piano en zang als centraal punt. De nummers staan ook zonder extra elementen op vier poten. Waar Blank het sterkst in is, zijn de melodieën, waar ‘NotToday’, een Norah Jones achtige song, een goed voorbeeld van is. Bij veel nummers (‘Foolish Child’, ‘NotToday’, ‘Again’) heerst bovendien een heerlijke jazzsfeer.

Ook de teksten van de singer-songwriter zijn vaak erg goed, ondanks het feit dat ze zo jong is – zelf liet ze in een interview weten te willen wachten tot haar twintigste met het uitbrengen van een album- omdat ze dacht dat ze anders te jong zou zijn. De teksten zijn bij de meeste tracks heel erg persoonlijk zoals bijvoorbeeld ‘Astronauts’ of ‘Shoot’mAll’. Het grootste gedeelte van het album gaat echter wel over de liefde en dit leidt soms tot singer-songwriter clichés, zoals in ‘Only One’: ”You are my only one / When times get harder / Got to make you see / That you are my only one / That’s not half of what you are to me”.

Het hoogtepunt van het album is ongetwijfeld ‘When The Storm Hits’, de titeltrack van de plaat. Deze grijpt al aan vanaf de eerste secondes, door een prachtige intro met blazers. Ook de tekst is mooi, deze is namelijk een soort verhaaltje over een storm die eraan komt en hoe iedereen moet vluchten, maar dat zij zelf hoog zit en er dus geen last van heeft. Daarnaast is het refrein qua melodie origineel en komt de intro steeds terug, wat het nummer herkenbaar maakt.

Al met al heeft Judy Blank het voor een debuutalbum meer dan goed gedaan. Over haar songs heerst een ontzettend prettige vibe en ook zonder veel instrumentale begeleiding zijn de nummers interessant en fijn. Dat bewijst maar weer dat een programma als De Beste Singer-Songwriter van Nederland echt nog wel talent naar voren brengt.
Recensent:Vera Vaessen Artiest:Judy Blank Label:Caroline Records
Cover My Brightest Diamond - This Is My Hand

My Brightest Diamond - This Is My HandAls je moeder organiste is en je vader nationaal kampioen accordeonspelen...

Slam Howie

Slam & Howie and the Reserve Men - Live All Over Europe Wie de actualiteiten nauwlettend volgt moet haast oppassen niet zelf gebukt...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT