Dam-Funk, onder andere bekend van zijn tweede en goed ontvangen album Toeachizown, heeft voor een basic productie en geluid gekozen. Vrijwel het gehele album, dat overigens nog geen veertig minuten duurt, is een weinig afwisselende, trage drumcomputer beat te horen. De rest van het muzikale plaatje wordt vrij minimaal ingevuld met zware, knetterende baslijnen, keyboards en synths. Hoewel Dam-Funk bij het maken van de plaat wel met een schuin oog naar (P-)funk heeft gekeken, voelt 7 Days of Funk niet aan als een funk plaat. Daarvoor wordt qua sound teveel aangesloten bij de G-funk hiphop en dat is een gemiste kans.
De hiphop vibe wordt versterkt doordat Snoopzilla ook veel rappend te horen is, in zijn zo herkenbare doch gedateerde eigen flow en stijl. De wat eentonige muzikale begeleiding weet hij dan ook niet te compenseren en soms draagt hij bij aan de eentonigheid door, onder andere, veel herhaling in zijn teksten. De Auto-Tune bij de ‘zangpartijen’ verandert daar natuurlijk niets aan.
Desondanks weten Dam-Funk en Snoopzilla best een lekkere plaat af te leveren. 7 Days of Funk is een plaat geworden die je wat vaker en in zijn geheel moet horen om te kunnen waarderen. ‘Niggaz Hit D Pavement’ is eigenlijk gewoon een prima G-funk track met funkadelic futuristische geluiden, ‘Let It Go’ is een pakkende, mierzoete track met een heerlijk basloopje en op ‘Do My Thing’ weet het duo zelfs wat te swingen en gaat Dam-Funk meer los op de synths. Tot slot is ‘Faden Away’ de voor de hand liggende eerste single van de plaat, waar je eerst niets in ziet en die op den duur toch wel lekker klinkt en blijft hangen.
Bing Ji Ling - Por Cada Nube...Bedrog kan een keuze zijn. Een albumhoes zo grotesk maken dat geen mens...
Airbag (NL) - The Greatest Show On Earth Wie spreekt over de band Airbag kan vele bands bedoelen. Een indieband uit...