RECENSIE: Stephen Kellogg - Blunderstone Rookery

Stephen Kellogg
recensie cijfer 2013-10-17 Blunderstone Rookery, dat is de titel van het zevende reguliere soloalbum van de Amerikaanse singer-songwriter Stephen Kellogg, wellicht beter bekend als frontman van Stephen Kellogg and The Sixers. De band stopte in 2012 voor onbepaalde tijd waardoor Kellogg na tien jaar besloot om het heft weer eens in eigen handen te nemen, hetgeen geleid heeft tot een twaalftal singer-songwriter georiënteerde songs. Voeg daar de nodige pop-, country-, en americana-invloeden aan toe en je weet precies waarmee je te maken hebt.

Om echter maar meteen met de deur in huis te vallen, Blunderstone Rookery is weinig opzienbarend. Hoewel het album nog prettig begint met het fijne ‘Lost & Found’, dat qua stemintonatie en klankbeeld doet denken aan de muziek van Ryan Adams, belandt Kellogg al vrij snel in een neerwaartse spiraal. Beter gezegd, hij belandt in de wereld van de clichés. Nog beter gezegd, hij dreigt erin te verdrinken. De oppervlakkig aandoende lyriek en songteksten kunnen immers totaal niet tippen aan de kwaliteit en het niveau dat je van een sterke singer-songwriter zou mogen verwachten.

Zo lijkt het namelijk alsof hij bij het opnemen van het matige ‘Men & Women’ een black-out heeft gehad en per ongeluk het eerste schrijfopstel van een van zijn jonge dochters op muziek gezet heeft. Uit de mond van de 36-jarige muzikant komen sommige tekstuele passages namelijk nogal dubieus over (”If all the boys went missing, There would be a lot less war, But who would do the fishing? Who’d drive those muscle cars?” in ‘Men & Women’).

Eerlijk is eerlijk, het is niet enkel kommer en kwel. Het tien minuten durende ‘Thanksgiving’, dat zowel door een koor geopend als afgesloten wordt, weet ondanks haar aanzienlijke lengte namelijk wel te overtuigen. Het is dan ook spijtig om te moeten concluderen dat de dynamiek en oprechte puurheid die aan dat nummer ten grondslag liggen bij de overige tracks slechts mondjesmaat te horen zijn.

Volgende keer toch maar geen literaire verwijzing als albumtitel gebruiken dus. Met een albumtitel die afgeleid is van het boek David Copperfield van Charles Dickens schep je, met name op lyriek en verhalend gebied, namelijk redelijk wat verwachtingen,. Het is dan ook opmerkelijk dat juist op die vlakken de vindingrijkheid ontzettend ver te zoeken blijkt. Hoewel Blunderstone Rookery ook enkele aardige nummers kent wordt het geheel namelijk gekenmerkt door het uitmelken van beproefde recepten en de creatie van weinig opzienbarende melodieën.
Recensent:Mick Claessens Artiest:Stephen Kellogg Label:Bertus
Cover Chris T-T & The Hoodrats - The Bear

Chris T-T & The Hoodrats - The Bear The Bear is alweer het negende studioalbum van Chris T-T . Samen met zijn...

Cover Ha Ha Tonka - Lessons

Ha Ha Tonka - Lessons De band Ha Ha Tonka (vernoemd naar het gelijknamige staatspark in de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT