RECENSIE: Matthieu Chedid - Il

Chedid
recensie cijfer 2013-10-28 “Misschien worden mijn woorden niet begrepen, maar mijn muziek wel, dat is zeker”. De Franse superster (maar dan alleen in de Franstalige wereld) Matthieu Chedid krijgt in eigen land stadions vol en vraagt zich af of hij de Franse taal over de grens ook aan kan laten slaan. Chedid, ook bekend onder het pseudoniem M, toert met zijn nieuwe album Îl rond in Engeland, Duitsland en Nederland. De albumnaam is een combinatie van ‘il’ (hij) en île (eiland), dat symbool staat voor een nieuw muzikaal gebied dat hij wil veroveren. Gaat M dat lukken? En lukt dat ook buiten de Franstalige landen?

Met zijn nieuwe album wilde M een “retrofuturistisch” album maken, waarbij muziek uit de jaren ’60 en ’70 samensmelten met elektronische en nieuwe instrumenten tot een eigentijdse sound. Hij speelt dan ook met veel verschillende muziekstijlen en invloeden. De plaat lijkt te openen met een gevoelige pianobalad, ‘Elle’, maar krijgt al snel een omslag als er een beat en funky gitaar bijkomen. Vervolgens rockt M door en een inspiratiebron als Jimi Hendrix is dan ook duidelijk te horen. In het eerste nummer klinken ook duidelijk Midden-Oosterse invloeden door, die terugkomen op ‘Machine’. Logisch, want er stroomt Frans-Libanees-Egyptisch bloed door de aderen van de zanger.

De zomerse track ‘Baia’ speelt met Spaanse invloeden en ‘La Maison de Saraï’ is een track met jaren ’30 swing-invloeden. Daarnaast horen we op deze track geluidseffecten die regelrecht uit stripverhalen komen. Die invloeden komen ook weer terug in het decor van zijn shows. ‘Laisse aller’ is een nummer dat doet denken aan Radiohead en ‘La Grosse Bombe’ zou zo een Franse versie van Muse kunnen zijn.

Om de muzikale achtbaan af te maken, flirt M ook nog met dancemuziek op zijn laatste single ‘Océan’ en is ‘Oualé’ een meerstemmig a capella liedje. De Nederlandse editie van het album bevat drie bonustracks. De laatste, ‘nihcam’, is een achteruitgespoelde versie van ‘Machine’ en pakt het geluid van Sigur Rós. ‘L’île Intense pt. 1 en 2’ zijn hetzelfde lied, waarbij deel één in een singer-songwriter-jasje is gestoken en deel twee rockt en een pakkende beat heeft. Hoewel de woorden inderdaad niet begrepen worden, lijkt M een ware woordkunstenaar als je de teksten meeleest.

Met Îl brengt Matthieu Chedid een bijzonder album naar Nederland, dat vliegt tussen verschillende stijlen en een berg aan inspiratiebronnen. Hoewel de Franstalige teksten misschien een drempel vormen, is de plaat een muzikaal avontuur dat zeker aan te raden is.
Recensent:Mark den Dulk Artiest:Matthieu Chedid Label:Groove Attack
Cover Monomyth - Monomyth

Monomyth - MonomythEenieder die stelt dat Nederlandse bands niet goed zijn, luistert naar de...

Cover Exploded - Gather All Destructive Strength

Exploded - Gathering All Destructive Strength Gather All Destructive Strength , zo heet de eerste in eigen beheer...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT