Want naast de gebruikelijke zweverige passages met dromerige samenhang van de twee zusjes, laten ze regelmatig ook een andere kant horen. Luister maar eens naar ‘Fresh Tomatoes’ of ‘Who Deprived You Of Your Smile?’. In deze nummers klinkt de zang soms harder en strenger. Het doet in die gevallen denken aan The Velvet Underground met Nico. Deze stukken worden dan vaak weer afgewisseld met de mooie harmonieën.
Ook wordt er gespeeld met tempowisselingen en overgangen van rustige naar wat meer theatrale momenten. Daarbij maken ze soms gebruik van minder doorsnee instrumenten om het juiste effect te bereiken. Zo begint het compacte ‘High’ erg ingetogen en zwelt langzaam aan. Halverwege wordt er vervolgens een trompet bij gehaald. In 'Shut The Door' klinkt een dwarsfluit. Het zijn gewaagde keuzes, die geslaagd en doeltreffend uitpakken. Toch zou je af en toe wat meer gewoon in trance willen raken, zonder teveel oprispingen. Dit is bijvoorbeeld wel het geval in ‘You’ll Qualify’ en ‘The Dream Is Dying’ met een lekker spacy einde. Of in één van de hoogtepunten op de plaat, ‘Speed Of Sound’, waarin regelmatig een swingend repeterend pianodeuntje opduikt.
Het is fijn wanneer een band zich niet laat beperken door de gebruikelijke invulling van een genre. Caviare Days slaagt hier vrij goed in. Het mag af en toe nog wat meer doseren, maar in het geheel is het een prima debuut geworden. Eentje die de flower power jaren doet herleven en genoeg aanknopingspunten biedt voor een succesvol vervolg.
Devon Sproule & Mike O`Neill - Colours Devon Sproule , singer-songwriter pur sang, een muzikante in wiens muzikale...
Man Man - On Oni Pond Man Man is een band uit Philadelphia die met On Oni Pond alweer haar...