2013-10-08
Edward Sharpe And The Magnetic Zeros is een veelkoppig (op het podium soms tot wel twaalf man) collectief uit Californië. De bezetting ligt niet vast, maar de spil van de groep wordt gevormd door zanger Alex Elbert (alias Edward Sharpe) en zangeres Jade Castrinos. De band begon in 2007 op te treden en twee jaar later verscheen het eerste album, Up From Below. Na Here uit 2012 volgt nu het derde album, dat titelloos is. De muziek van Edward Sharpe And The Magnetic Zeros is een allegaartje van rootsrock, folk, gospel en psychedelica en voor dit nieuwe album kan daar ook soul aan worden toegevoegd. Mede door de positieve teksten klinkt de band nogal hippie-achtig en de jaren ’60 zijn bij het beluisteren van Edward Sharpe And The Magnetic Zeros dan ook nooit ver weg. Dit heeft ook te maken met de productie. Deze rammelt een beetje, is wat gruizig maar vooral ook erg vol.
‘Better Days’ is de opener van Edward Sharpe And The Magnetic Zeros en dit is meteen een lekker positieve binnenkomer. Deze stemming wordt er hierna lekker in gehouden door ‘Let’s Get High’ (“On love” welteverstaan). In het wat minder uitbundig geproduceerde ‘Two’ komt de samenzang van Elbert en Castrinos mooi uit de verf, hoewel het liedje wel wat aan de zoetige kant is. Ook in het meer soul-achtige ‘Life Is Hard’ zingen de twee samen en dit is eigenlijk een betere song.
‘Country Calling’ is een country-achtig liedje en aan het begin van ‘If I Were Free’ zet Elbert zijn Bob Dylan-stem op. Verderop gaat deze song meer richting de psychedelica van de latere Beatles. ‘They Were Wrong’ is wat donkerder van toon en lijkt qua zang wel een beetje op Nick Cave.
In het slepende ‘This Life’ doet Elbert een soort vaag-en-antwoord spel met een koor en dit doet wel wat denken aan die in Joe Cockers versie van ‘With A Little Help From My Friends’. En afsluiter ‘When You’re Young’ heeft dan weer iets Kinks-achtigs. Het mooiste liedje van het album is echter ‘Remember To Remember’, een onvervalste gospel met een dikke soul-invloed, gezongen door Castrinos.
Op zich is de muziek van Edward Sharpe And The Magnetic Zeros prima in orde, maar erg origineel is het allemaal niet. Bijna alles heb je wel eens eerder gehoord, alleen niet samen op één album. Het is dus eigenlijk vooral een kwestie van slim combineren en dat heeft de band prima gedaan. Dit levert een plaat op die lekker wegluistert, maar verder niet erg opzienbarend is.
.jpg)
Lukas Batteau - WastelandVorig jaar mocht ik voor deze site een EP bespreken van ene Lukas Batteau :...
.jpg)
Bombus - The Poet And The Parrot Bombus vult het gat tussen Motörhead en Mastodon. Dat is precies wat ze...