RECENSIE: Statue - Statue

Cover Statue - Statue
recensie cijfer 2013-04-10 “Vijf elektrische gitaren, bas en drums, puur instrumentaal, loeihard en wonderschoon”, zo begint de persinfo behorend bij het naamloze debuut van Statue. Wanneer je dit leest verwacht je een enorme bak ongecontroleerde herrie. Maar niets is minder waar, de muziek van de zeven Belgen is juist enorm gecontroleerd. Dat er vijf gitaristen in de band zitten hoor je aan Statue niet direct af.

De zes instrumentale nummers beginnen over het algemeen vrij rustig en bouwen op naar een heftige climax. De postrock-achtige muziek zit vol met referenties naar bekende stoner- en postrock bands. Zo is het twaalf minuten lange ‘Texan Haybomb’ een lang uitgesponnen nummer in de stijl van Toner Low. Waarna dit nummer weer gevolgd wordt door ‘Tonidrone’ dat, zoals de titel al aangeeft, een dreigende drone bevat, zodat een naam als Sunn O))) ineens boven komt borrelen.

De openingssong ‘Noa’ begint met een sterk, repetitief basloopje, waarna steeds wat meer gitaar invalt. Maar de song blijft bescheiden klinken totdat na vier minuten het distortionpedaal is gevonden en we alsnog een bak stevige noise over ons heen krijgen. ‘A New Sun’ dat enigszins aan Oceansize doet denken, begint ook weer heel lieflijk als een zacht lentezonnetje. Maar ook hier wordt het tegen het einde nog even flink heftig. Zonder de controle te verliezen overigens.

In ‘Body Massage Machine’ klinkt het gitaargeweld soms wat dissonant, samen met de tempowisselingen houdt dit je wel bij de les. Het afsluitende ‘7!D’ is een stukje vlotter, en bevat wat punkinvloeden. Zelf noemen ze het een vleugje TC Matic en daar zit ook wel wat in. Maar de fusion-achtige intermezzo’s en tempowisselingen maken dat het nummer wel wat tijd nodig heeft om te landen.

Na drie kwartier Statue is het wel weer leuk geweest. Ondanks dat de band voldoende afwisseling weet te creëren, klinkt het allemaal nog wat te netjes. Wanneer je vijf gitaren in je band hebt verwacht je iets meer ongepolijste rauwheid. Dit soort muziek moet je bij de les houden, bij je kloten grijpen en er voor zorgen dat je je ongemakkelijk voelt. Nu heb je snel de neiging Statue, ondanks de stukjes noise, tot achtergrondmuziek te degraderen, en dat kan nooit de bedoeling zijn. Waarschijnlijk gaat dit in een live-situatie heel anders uitpakken en kun je gerust een setje oordoppen meenemen.
Recensent:Jan Didden Artiest:Statue Label:Eigen Beheer
Cover Honningbarna - Verden Er Enkel

Honningbarna - Verden Er EnkelHet komt uit Scandinavië, rockt met een cello en het is geen Apocalyptica?...

Cover Buffoon - Chromoscope

Buffoon - Chromoscope Om er maar geen doekjes om te winden; welkom bij de recensie van een van...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT