RECENSIE: Red Lamb - Red Lamb

Cover Red Lamb - Red Lamb
recensie cijfer 2012-12-05 Het gonsde op internet al een tijdlang van de geruchten; er zou een samenwerkingsverband gaande zijn tussen Dan Spitz (Anthrax) en Dave Mustaine (Megadeth) onder de naam Red Lamb. Dit was nieuws dat insloeg bij de metalheads en de vele internetfora puilen dan ook uit van de berichten over dit project.

Het is dan ook heel verrassend dat deze plaat, die simpelweg Red Lamb is getiteld, zonder noemenswaardige promotie op de markt is losgelaten. Nu de plaat er dan is, is het de vraag wat er uiteindelijk van de samenwerking is overgebleven. De band bestaat volgens het boekje uit vier leden, waaronder Spitz, maar de naam van Mustaine duikt alleen op als co-producer en tekstschrijver. De zang wordt verzorgd door Don Chaffin, die soms wel heel erg op Dave Mustaine lijkt. Bij sommige songs heb je dan ook het idee dat de Dave zelf de teksten in de microfoon sneert. En misschien heeft hij dat stiekem ook wel gedaan, maar het wordt in ieder geval nergens aangegeven.

De muziek op het puik geproduceerde album is wel door Spitz geschreven en klinkt dan ook als een kruising tussen Anthrax en Megadeth, zoals de namen al doen vermoeden. Het onderwerp van de teksten is het leven met autistische kinderen. Iets wat het dagelijks leven van Spitz beheerst omdat hij zelf twee kinderen heeft die aan autisme lijden.

Het majestueuze en enigszins mysterieuze, door synthesizer gedomineerde begin van ‘The Cage’ gaat al snel over in een huppelend metalnummer in de stijl van Megadeth, met natuurlijk een snijdende solo van Spitz. De riff van ‘Runaway Train’ had zo op elke willekeurige plaat van Anthrax kunnen staan, en Chaffin klinkt hier wel heel erg als Mustaine; of is het stiekem toch Dave? Het met staccato riff gezegende ‘Standby Passenger’ begint met een aan Annihilator refererende openingsschreeuw. ‘Watchman’ is een nummer dat nog meer als Anthrax klinkt dan Anthrax zelf. Luister maar naar de riff en je waant je in de tijd van Persistence Of Time. Verder laveren we tussen de tegendraadse ritmes van ‘Keep Pushing Me’, de praatzang in ‘Get Up’ en de bijna-rap in ‘One Shell (In The Chamber)’. In ‘Don’t Threaten To Love Me’ is er overduidelijk leentjebuur gespeeld bij ‘Biting Bullets’ van Megadeth.

Het debuut van Red Lamb zal door de fans van zowel Anthrax als Megadeth zeker gewaardeerd worden. Het feit dat er riffs van beide bands gerecycled worden en dat daarbij ook nog de doos met afgekeurde riffs is omgekeerd nemen we daarbij voor lief. De plaat haalt het echter niet bij de laatste platen van zowel Megadeth als Anthrax. Niet onaardig is de juiste beschrijving van dit project, maar ook niet meer dan dat. En zou Dave toch niet stiekem wat meegezongen hebben?
Recensent:Jan Didden Artiest:Red Lamb Label:Suburban Records
Cover Jason Lytle - Dept. Of Disappearance

Jason Lytle - Dept. Of DisappearanceWat uw recensent betreft behoort Under The Western Freeway , het debuutalbum...

Cover Gare Du Nord - Lifesexy

Gare Du Nord - Lifesexy Gare Du Nord is ooit begonnen als een studioproject. Sinds 2007 is ook...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT