.jpg)
2012-10-28
Mijn recensie van de vorige plaat van Tenement Kids - We’ve All Been Down - sloot ik af met de opmerking dat de band volwassen aan het worden was en het punkrockgenre was ontgroeid. Dat was 2008. Inmiddels is het 2012, heeft de band een andere drummer, schrijft zanger/gitarist Gijs Wilbrink de nummers niet meer in z’n eentje en hebben de Utrechters hun muzikale grenzen verder verlegd. Van punk naar southern rock naar blues en soul. Samen met producers John Morand (o.a. the Black Crowes) en Sven Lens (o.a. Willie Nelson) doken ze de studio in. Een en ander heeft geleid tot een erg sfeervolle en behoorlijk gelikte self titled plaat met een sound bekend uit de zuidelijke staten van Amerika. De plaat opent met de rechttoe rechtaan rock ’n roll track ‘All Night Train’. Het orgel maakt de sound helemaal af en het is te horen dat Wilbrink wederom stappen heeft gemaakt als zanger. Hij heeft een geweldige strot en switcht moeiteloos van sound. Een minpunt is de eindeloze herhaling, met name aan het slot van het nummer, van het refrein. In deze track wordt het nog goed gemaakt met een fijne gitaarsolo, maar bijvoorbeeld in het nummer ‘Wait Another Round’ - dat overigens erg mooi en sfeervol is - blijft dat uit. Het is een euvel dat inherent is aan het genre en wat dit aspect betreft had de band bij het punkuitgangspunt van maximaal een minuut dertig per nummer mogen blijven.
Toch gaat die vlieger niet helemaal op. ‘The Ballad Of Frederick W.’ duurt ruimt vijf minuten en is een van de hoogtepunten van de plaat. Een schitterende opbouw, stevig gitaarwerk en de band zet een sound neer die je tot in je ziel raakt. Dat het ook vlotter en luchtiger kan, bewijst de band vervolgens met songs als ‘Preoccupied’, ‘Bad Desire’ en ‘We’re Gonna Win This Time Around Now’. In ‘ Before The Flood’ laat Wilbrink tot slot nog even horen dat hij ook voor een ballad zijn hand niet omdraait.
Tenement Kids doet alles volgens het Amerikaanse rock ’n roll boekje: de opbouw, de inhoud, de instrumenten en de sound. Orgels, koortjes, solo’s, you name it , het staat er allemaal op. De band doet dit allemaal op hoog niveau en het is knap dat ze dat niveau de hele plaat vol weten te houden. De andere kant van de medaille is dat de plaat daardoor ook een behoorlijk gelikte sound heeft. Van punkrock is al lang geen sprake meer en de conclusie is dat Tenement Kids volwassen is geworden. Een hele nieuwe doelgroep wordt met deze plaat aangesproken, maar voor menig punkrocker zal de het een stap te ver zijn.
.jpg)
Doe Maar - Versies / Limmen Tapes Doe Maar is met afstand de populairste band uit de Nederlandse...
.jpg)
Dick Farrelly & Mat Walklate - Keep It Clean De totstandkoming van Keep It Clean is een leuk idyllisch verhaal. De...