RECENSIE: LeLe - Party Time

Cover LeLe - Party Time
recensie cijfer 2012-04-28 Het gaat goed met De Jeugd van Tegenwoordig. Was Parels Voor De Zwijnen nog underground en vaak onbegrijpelijk, tegenwoordig weet Bas Bron steeds meer catchy tunes uit z’n computer te toveren en weten de heren Faberyayo, Willie Wartaal en Vieze Fur ook steeds inhoudelijkere teksten te schrijven. De lollige teksten en ook de spitsvondigheden zijn daarbij zeker niet verdwenen, maar De Jeugd van Tegenwoordig verkoopt de zalen met gemak uit, wint vele (pop)prijzen en is de underground dus wel ontgroeid.

Daar vertoeft Faberyayo met zijn zijproject LeLe nog wel in. Dat begon humoristisch met Flage en de EP’s La Bouche en Marble, waarbij Faberyayo in het Duits, Frans, Engels en het Nederlands rapte. Op deze nieuwe Party Time blijven alleen het Nederlands en het Engels over. Toch bevat Party Time weer veel onbegrijpelijke tracks en vreselijk jolige niksigheid. Met hier en daar een dik hoogtepunt.

En dat voelt toch wat teleurstellend. Faberyayo zou gevoelsmatig in staat moeten zijn om tekstueel nog veel scherper, sterker en ingenieuzer om de hoek te komen. Op Party Time lukt dat namelijk bij vlagen, maar te vaak is het simplistisch en humorloos. Om de zuurheidsgraad in deze recensie te houden, heeft producer Rimer Londen ditzelfde euvel. Bij vlagen is het ook echt party time, maar te vaak zijn de beats vlak, simplistisch en kennen ze weinig diepgang.

De potentie is er uiteraard wel, maar gek genoeg raken Faberyayo en Rimer Londen elkaar nauwelijks. Nummers als ‘Normal’, ‘Pearl Necklace’, ‘Drunken Cigarettes’, ‘Damien’ en het heerlijke ‘Sexual Hair’ klinken gewoon strak en dansbaar, maar blijven tekstueel wat achter. ‘En Pierre’ kent pareltjes van spitsvondigheden, maar die beat is nogal saai. Op nummers als ‘Neen’, ‘Komkommers’ en ‘Scary Sweaters’ is LeLe op z’n sterkst. Puike beat en fijne teksten. Het afsluitende ‘Denise’ is dan weer tenenkrommend zwak in alle opzichten.

Faberyayo rapt dus niet meer in het Duits en Frans, wat voorheen toch vooral humoristisch was. Ook het Engels zou gerust achterwege gelaten kunnen worden, want die teksten zijn niet bijzonder sterk. De stille hoop dat Faberyayo ooit nog eens met een ijzersterk tekst-album komt blijft overeind. Bij De Jeugd van Tegenwoordig zijn de vorderingen hoorbaar. Daar zou nog een flinke uitdaging voor Faberyayo kunnen liggen, want in potentie is het een briljante tekstschrijver.
Recensent:Steven van Beek Artiest:LeLe Label:Magnetron / Universal
Cover Isbells - Stoalin'

Isbells - Stoalin'Iets meer dan twee jaar geleden debuteerde Isbells met een prachtig,...

Cover Simon McBride - Nine Lives

Simon McBride - Nine Lives Bluesrock in optima forma. Daarmee zou deze recensie in feite klaar kunnen...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT