RECENSIE: Bertrand Burgalat - Toutes Directions

Cover Bertrand Burgalat - Toutes Directions
recensie cijfer 2012-05-19 Manusje-van-alles Bertrand Burgalat mag dan wel een dikke vijftien jaar geleden zijn eerste stappen in de richting van de roem gezet hebben, toen hij de hit Sexy Boy van Air mocht remixen, ondergetekende had er eerlijk gezegd tot op heden nog nooit van gehoord. Naast producer en remixer, is Burgalat ook muzikant, songschrijver en zanger, met andere woorden: het is een echte muzikale veelvraat. Na een toer met Air, remixwerk voor Jamiroquai, Soul II Soul en Depeche Mode en productiewerk voor Air en Laibach, laat hij nu Toutes Directions op de wereld los, zijn tiende album met uitsluitend eigen werk, dat werkelijk alle kanten uitschiet.

Intro ‘Toutes Directions’ geeft een vertekend beeld van wat volgt. Een minimalistische beat doet vermoeden dat we in de richting van de glitch-hop gaan, maar door enkele jazzy piano akkoorden word je meteen in een andere richting geduwd. Het daarop volgende ‘Voyage Sans Retour’ ontnuchtert je dan plotsklaps, want hier horen we poppy electronica overgoten met de helende stem van Burgalat. Een groot deel van het album bestaat uit dit soort tracks, maar het zou de veelzijdigheid van het album tekort doen, moesten we de dromerige sfeer die hier tentoongespreid wordt als een vast element naar voren schuiven.

Burgalat lijkt zowel door de Angelsaksische als de Francofone muziek geïnspireerd te zijn. In single ‘Bardot’s Dance’ gaat hij, geïnspireerd door de seksbom van weleer, de campy discotoer op. Hier horen we een volbloed Fransman, meer nog: het klinkt bijna karikaturaal. En zo komen we ook bij het grote probleem van dit album: door zijn verscheidenheid heb je er een haatliefde verhouding mee. Prachtige ballads als ‘Sous les Colombes de Granit’ of het lieflijke ‘Berceuse’ zuigen je volledig mee in de wereld van Burgalat, terwijl de kitsch er vaak vingerdik op ligt (‘La Rose de Sang’, ‘Survet’ Vert et Mauve’).

Alles bij elkaar laat Burgalat genoeg creativiteit op de luisteraar los om alleszins de aandacht te trekken. Of dit voldoende is, zal dan weer volledig afhankelijk van de luisteraar in kwestie. Wie niet vies is van een streepje disco en een goede portie Frans chanson, zal deze grotendeels elektronische trip van Burgalat wel kunnen smaken. Anderen zullen er misschien meer moeite mee hebben.
Recensent:Bram De Wulf Artiest:Bertrand Burgalat Label:Bertus
Cover Consortium Project - IV - Children of Tomorrow

Consortium Project - IV - Children of TomorrowIan Parry is een eenenvijftig jarige Engelse zanger die al jaren in Nederland...

Cover The Shins - Port of Morrow

The Shins - Port of Morrow Wordt 2012 het échte doorbraakjaar van The Shins ? Het zou zomaar kunnen. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT