RECENSIE: Dr. Dog - Be the Void

Cover Dr. Dog - Be the Void
recensie cijfer 2012-03-02 Dr. Dog! Nee we hebben het hier niet over de fluisteraar die op National Geographic moeilijke honden tot orde roept. We hebben het over de rockband uit Philadelphia die beïnvloed is door bands uit de jaren zestig. Eind jaren negentig begon de band met een lo-fi sound als handelsmerk in combinatie met een goede pop rand. Sinds 2006, toen ze een nieuwe studio en daarbij nieuwe materialen in gebruik namen, klinkt het geheel wat meer gepolijst. Toch bestaat de basis nog steeds uit alternatieve poprock in zijn breedste zin. Ondanks dat de band met Be The Void alweer toe is aan het zevende album, is de band nog altijd relatief onbekend. En dat mag op zijn minst opvallend genoemd worden als je met The Beatles vergeleken wordt.

Op Be The Void is percussionist Dimitri Manos voor het eerst als volwaardig bandlid aanwezig en is Eric Slick als nieuwe drummer toegevoegd. Vooral de drums en percussie maken het geheel lekker onrustig. Het is goed terug te horen op bijvoorbeeld ‘Heavy Light’, ‘Do The Trick’, of ‘That Old Black Hole’ wat hierdoor verre van voorspelbaar klinkt. De zang op het album is veelal uitbundig, maar weet ook gas terug te nemen op de fraaie smeekbede ‘How Long Must I Wait’ en het sfeervolle ‘Get Away’. In tegenstelling tot het grootste deel van het album blijft de ruige gitaar op ‘Get Away’ achterwegen.

Dat het genre van alternatieve pop en rock breed is, blijkt wel uit de blues-achtige track ‘Lonesome’ die zelfs een vleugje country met zich mee sleept. Net als het afsluitende ‘Turning The Century’ overigens. Met ‘Over Here, Over There’ heeft de band een zeer aanstekelijke singlewaardige track op Be The Void. Songs als ‘Big Girl’ en ‘Warrior Man’ doen je juist weer aan ouderwetse rock denken.

Ja, waar psychedelische tintjes en melodierijke songs bij Dr. Dog zoals gebruikelijk voor een constante factor zorgen, zo kun je gerust concluderen dat de twaalf songs op het album afwisselend en zelden eentonig zijn. Het houdt de plaat fris terwijl er toch een zweem van oude tijden over de muziek hangt.

Zoals al eerder opgemerkt is Dr. Dog ondanks zijn zevende album nooit echt doorgebroken. Als het aan Be The Void ligt zou hier best eens verandering in kunnen komen. Het album is rauw en tegelijkertijd toegankelijk. De songs zijn avontuurlijk, catchy en de band speelt alsof haar bestaan er van afhangt. Wat kan je nog meer vragen van een album?
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Dr. Dog Label:Anti / Epitaph
Cover The Menzingers - On the Impossible Past

The Menzingers - On the Impossible Past The Menzingers maken steeds meer naam. Ze hebben zich reeds bewezen met...

Cover Mano de Dios - Sleep Through the Morning Light

Mano de Dios - Sleep Through the Morning Light Op het WK `86 in Mexico bezorgde de legendarische voetballer Maradona met...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT