2011-11-08
Na de snelle formatie van Oasis' overblijfsel Beady Eye, is het nu de beurtaan de andere van de beruchte Gallagher broers: Noel. Twee jaar na het verlaten van één van 's werelds grootste bands van de afgelopen twee decennia, brengt hij een debuutalbum uit onder de naam Noel Gallagher's High Flying Birds. De High Flying Birds is alles en iedereen die zijn bijdrage heeft geleverd aan dit album, als een soort los collectief. Hieronder vallen dan bijvoorbeeld Santana's percussionist Lenny Castro, Oasis pianist Mike Rowe, het Crouch End Festival Chorus en een medewerker van de opnamestudio in London. Hij speelde het pianoloopje dat uit 'Strings Of Life' van Rythim Is Rythim is gehaald, en nu te horen is op 'AKA...What A Life!'. Op die song en het ragtime-jazzy 'The Death Of You And Me' na, zou het album door kunnen gaan voor een Oasis-plaat. Één die, met een zweem van psychedelica zoals we die kennen van het latere Oasiswerk, nog het dichtst in de buurt komt van Don't Believe The Truth uit 2005. De nummers op het album zijn wel wat kleiner gehouden in vergelijking met de stadionrock-anthems van de afgelopen 20 jaar, wat betekent dat Noel's liedjes het nu op eigen kracht moeten brengen. Hij moet het doen zonder de solo's van Gem Archer, of de rockstem van Liam. Solo's zijn er echter wel. '(I Wanna Live In A Dream In My) Record Machine' levert de eerste op en pas bij waardige afsluiter 'Stop The Clocks', net als 'Record Machine' een van stofvrij geblazen Oasis-demo, volgt een tweede. Ook tekstueel is er weinig veranderd, want in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden heeft 'Soldier Boys And Jesus Freaks' in geen enkel opzicht een politieke aard. Noel schrijft het liefst teksten waar men zich aan kan spiegelen. Dus niet het verlaten van je oude band, maar wel emoties als liefde, en het willen ontsnappen aan de werkelijkheid. Altijd hoopvol, vanuit een melancholisch standpunt, ondersteund door veel akoestische gitaren en hier en daar een blazerssectie.
De ingetogenheid van dit album staat Noel Gallagher goed, heel goed zelfs. Toch zal hij altijd 'de tweede man' blijven, die aan de zijkant van het podium de rest van de band in de gaten houdt. Zelf meent hij een plaat gemaakt te hebben, die beter is dan de laatste en (in het geval ze bij elkaar waren gebleven) aankomende Oasis. Diep van binnen weet hij waarschijnlijk dat dit niet waar is. Ondanks uitstekende albums van beide kanten, wordt vooral duidelijk waarom Oasis zo'n goede band was. Waar Beady Eye de diepgang van Noel's liedjes mist, ontbreekt het Noel en zijn High Flying Birds aan de rock & roll van de overige bandleden. Hé, is over vier jaar Oasis' meest succesvolle album (What's The Story) Morning Glory(1995) niet jarig..? Tot dan!
Striking Justice - BuildingWanneer ja naar het artwork kijkt van Building , de debuutplaat van hardcore...
Grand Design - Idolizer Grand Design wordt in 2006 in het leven geroepen door vocalist en producer...