RECENSIE: Fata 'El Moustache' Morgana - Fata 'El Moustache' Morgana

Fata ‘El Moustache’ Morgana – s/t
recensie cijfer 2011-08-02 Het Amsterdamse vijftal Fata ‘El Moustache’ Morgana heeft al twee ep’s op haar naam staan en komt nu met een titelloos album. Ze pretenderen nogal wat op hun site, want –zoals zoveel bands roepen- hebben zij “lak aan genres en concepten” en zijn ze “allesbehalve mainstream”. Ze hebben een “beruchte energieke liveshow voor steevast dampende zalen” en deze debuut-cd is “een opzwepend, schizofreen geheel met de ballen van punk, en de moves van disco”. De vijf stellen zich ook voor met hun bijnamen. We stellen voor: Drummer Papi, bassist Tjappen, gitarist Botsauto, orgelspeler The Rocket Launcher en zanger Het Luxepaardje. Toegegeven en helaas; ze zorgen er op die manier wel voor dat je werkelijk geen enkele verwachting hebt.

Toch is dit best een aardige cd, met zeker zijn hoogtepunten. Opener ‘Chantal’ knalt direct, is smerig en dansbaar en kent een gypsy-sound. Het orgeltje valt direct op en is nog aanweziger op opvolger ‘Discolight’, dat wat meer dance-gericht is. ‘Wiki Wacky’ is de eerste single, waarbij de bijbehorende clip er verrassend professioneel uitziet en best grappig is. Het is ook een zeker hoogtepunt van de cd, waar Fata ‘El Moustache’ Morgana goed laat horen waartoe het in staat is.

De band blijkt inderdaad lak te hebben aan genres, want ze hoppen van hot naar her. Daarbij schiet men af en toe ook flink mis, zoals in het Nederlandstalige ‘Hou Me Vast’. Een draak van een nummer. Het lijkt alsof het een poging is om De Dijk te imiteren, maar faalt jammerlijk. Ook het nogal flauwe, simpele schreeuwnummer ‘Wasted’ is matig. Zanger Stephane Kaas is gedurende het gehele album al geen begenadigd zanger, maar daar komt de groep vaak mee weg. Maar niet in dit nummer.

Fata ‘El Moustache’ Morgana zou zich eigenlijk echt moeten richten op de dansbare nummers, zonder concessies te doen aan hun mogelijkheden. Zich richten op de beat en de overgangen, waarbij ze nog steeds genres als gypsy, funk, disco, punk of rock kunnen gebruiken. ‘1995’ is daar een perfect voorbeeld van. Het nummer bestaat uit twee delen, waarvan het eerste deel poppy en weinig verheffend is. De overgang naar het dansbare gedeelte is alleraardigst, het tweede deel is gewoon erg lekker en dansbaar. Meer van deel twee graag! Het vermelden waard is zeker nog ‘Komodo’, die erg vrolijk is en een erg charmante opbouw kent. Fata ‘El Moustache’ Morgana ligt pas in september in de winkels. De band zou er goed aan doen de teksten op de website aan te passen en die flauwe bijnamen overboord te gooien. Dan heeft deze band nog best potentie en zeker bestaansrecht.
Recensent:Steven van Beek Artiest:Fata 'El Moustache' Morgana Label:Dying Giraffe Recordings
ChtoniC - Takasago Army

Chthonic - Takasago Army Chthonic is een heavy metal band uit het verre Taiwan. Voor wie niet zo...

VeraB

Vera - Bubbles & Bones Even leek het productieproces van het tweede album van Vera in rook op te...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT