RECENSIE: End Of Green - High Hopes in Low Places

End Of Green – High Hopes In low Places
recensie cijfer 2010-08-09 High Hopes In Low Places van End Of Green verschijnt nog geen twee jaar na het fraaie The Sick’s Sense. De gothic rock van de vijf Duitsers is nog steeds niet aan slijtage onderhevig en ook op dit zevende album staan weinig verrassingen, maar gaat de band door waar het op de vorige plaat gebleven was.

De Formatie rond zanger Michelle Darkness (alias Michael Huber) put zich nu ook weer uit in het spelen van gothic rock met de nodige metal invloeden. Vergelijkingen met de voorganger pakken enigszins in het nadeel uit van de nieuweling. Het songmateriaal is over de hele linie iets minder catchy en in sommige nummers probeert End Of Green wat nieuwe invloeden uit. Zo horen we in het trage ‘An Awful Day’ wat grunge invloeden doorsijpelen. Het komt het nummer niet echt ten goede.

Nog steeds zingt Michelle Darkness met veel passie, waarbij hij soms wat overdrijft, maar liggen de vergelijkingen met Nick Holmes en Peter Steele er ditmaal wat minder bovenop. Daarbij zijn er wat meer rustigere momenten en langzamere nummers te vinden op deze schijf. De jaren tachtig zijn ook wat meer van invloed, wat vooral te horen is in het met Sisters Of Mercy invloeden doorspekte ‘Under The Sway’. Het bijzonder catchy refrein zorgt ervoor dat het nummer na één maal luisteren niet meer uit je kop te branden is. Geweldig is het trage ‘Saviour’ waarin het constant aanwezige gitaarloopje op de achtergrond je in een trance brengt. Daar tegen over staat zes minuten durende trage ‘Carpathian Gravedancer’ dat drie minuten te lang duurt en niet echt kan boeien. Het slepende ‘Tie Me A Rope…While You’re Calling My Name’ en het vlotte titelnummer maken dan weer veel goed.

End Of Green zal nooit echt van stijl veranderen en doet er goed aan te doen waar ze het beste in zijn; het spelen van goed in gehoor liggende gothic rock. De niet geheel geslaagde, voorzichtige experimentjes, en enkele matige nummers maakt dat deze plaat wat minder in balans is dan zijn voorganger. Wel staan er een paar prachtige momenten op het album. De band scoort nog altijd een ruime voldoende, maar we zijn beter gewend van deze heren.


Eerdere recensies van End of Green:
- 19-08-2008: The Sick's Sense
Recensent:Jan Didden Artiest:End Of Green Label:Silverdust Records
Stinksisters - More Songs Of Love & War

Stinksisters - More Songs Of Love & WarDrumster Cati Prout richtte Stinksisters op in 1992. Jean-Foutre op bas en...

Psychopunch VST  - The Last Goodbye

Psychopunch - The Last Goodbye Het Zweeds viertal Psychopunch VST , tevens vaandeldrager van de punk 'n'...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT