RECENSIE: Deer Tick - Born on Flag Day

Deer Tick – Born On Flag Day
recensie cijfer 2010-08-25 Born On Flag Day eindigt na een stilte van pakweg drie minuten met een half dronken live versie van ‘Goodnight Irene’. Niet de beste versie dus van deze van Leadbelly bekende traditional, maar wel tekenend voor dit album. Met een geluid alsof opgenomen in de douchecabine van de studio na een avond doorzakken na de geslaagde opnames waar toevallig nog een microfoon van aan is blijven staan, ademt deze cover alle puurheid en eerlijkheid uit die de band over de tien voorgaande nummers toont.

Rauw, direct, soms zelfs rammelend biedt Deer Tick ouderwetse country en folk waar met een grof stuk schuurpapier over is gegaan. Folk die meer recht heeft zich punk te noemen dan bands als Green Day, Blink 182 en al die andere popbandjes met gekleurd haar. Ruig en oprecht, met de geleefde ziel van een 80-jarige die 60 jaar gevangen heeft gezeten in de Dust Bowls van Woody Guthrie.

Verbazend is dan ook dat Born On Flag Day nu pas officieel in de Europese winkels ligt. Deze opnames stammen immers al uit 2008, en de cd ligt al sinds juni 2009 in de Amerikaanse schappen. Schijnbaar wilde men eerst de eigen markt veroveren of zag het label er heil in de plaat voor Europa opnieuw uit te brengen nu dit jaar de tweede cd uit dezelfde opnamesessie in 2008 (The Black Dirt Sessions) de cd’s binnen rolt.

Hoe dan ook is dit een album die elke liefhebber van alt. country met een goede schuurrand in de kast moet hebben. Een mid twintiger die net als Micah P. Hinson en The Tallest Man On Earth de country en folk net zo eerlijk en puur weet te vertolken als de gruizige opnames uit de jaren ’30 van de vorige eeuw.

Of de liedjesschrijver John McCauley – de werkelijke man achter Deer Tick – nu alleen plaatst neemt achter de microfoon of dit gebeurt met de hele band inclusief strijkers en achtergrondzangeres, Deer Tick klopt (als een zwerende vinger, en die doet dat ook niet altijd strak in de maat). Country en folk van de mensen, ontstaan op de veranda of in de douchecabine van de studio, rammelende vuige eerlijkheid. Daar kunnen ze in Nashville en Overijssel nog een puntje aan zuigen.
Recensent:Tjeerd van Erve Artiest:Deer Tick Label:Munich Records
The Budos Band - The Budos Band III

The Budos Band - IIITwee onderdelen zijn essentieel bij The Budos Band : groove en blazers. De...

Gemma Ray - It's A Shame About Gemma Ray

Gemma Ray - It's a Shame About Gemma Ray Gemma Ray heeft met haar laatste album Lights Out Zoltar! een award...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT