2009-11-27
Haal je glaswerk en alles wat van de plank kan trillen of breekbaar is uit je kast voor je deze plaat op zet. Thriller is geen onpasselijke verwijzing naar het gelijknamige album van wijlen Wacko Jacko, maar een waarschuwing voor de resonantie die deze over de top stonernoise gaat veroorzaken. Bij normaal volume trilt elk los deurtje al mee en dit is geen plaat om op 'normaal' volume te spelen. Nee, eigenlijk moet er op deze jewelcase een sticker: "Warning! This record must be played at extremely high level.". Al meteen bij opener Trad gaat de volumeknop geheel open. Een jaren ’70 hardrock riff wordt met een warme deken van ruis uit je set gepompt en legt de trilhaartjes in je oor plat achterover. Black Sabbath gespeeld door Sonic Youth. Dit wordt vervolgens een goede drie kwartier volgehouden, zonder een moment te verslapen. Thriller biedt geen nuance. Part Chimp gaat voor de impact, en doet dit soms met slechts twee tweetonige riffs zoals in 'FFFFF'. Maar altijd begraven in een laag van noise en distortion.
Deze langspeler is er dan ook een voor mensen die hun schijfjes het liefst vuig, vies en smerig zien. Tomorrow Midnite, vergeleken met de rest, de schuifelaar op de plaat trekt zes minuten aan verscheurde speakerkasten en rondzingende gitaar uit je versterker waardoor heen een likje psychedelica. De vocalen verzuipen, maar de spanning is evident. Thriller is een uitbarsting van emotie, frustratie, boosheid. Voor de band, maar ook zeker voor de luisteraar. Met alle geweld moet er iets uitgeramd, krakend, piepend, vierkant en hard, heel hard. En dat maakt Thriller catharsis bij uitstek. Na 45 minuten Part Chimp ben je als herboren klaar voor een nieuwe dag.
Various - In the Christmas GrooveEindelijk! Een verzamel-cd met kerstnummers zonder de afgezaagde meezingers...
Beak> - Beak Als Geoff Barrow met een nieuw aan komt zetten, is dat goed nieuws. Na het...