De eerste EP van de band telt vijf nummers van verschillende afkomst. Het frisse en opgewekte ‘Silver Queen’ is een goede start voor een vrolijke muziekplaat. Dynamiek in het nummer en een strak samenspel van alle muzikanten maken het nummer. ‘Somewhere man’ is introverter en eenvoudiger. Het overdenkende nummer gaat meer de diepte in.
‘Rain’, een akoestische cover van Kane’s ‘Rain down on me’ gaat soms net iets te veel richting het origineel dankzij de dichtgeknepen keel en de plotse overgang richting het einde die ook het origineel typeerden. Toch krijgt het nummer nog een extra boost mee dankzij ingespeelde violen. Paradoxaal genoeg ben ik wat minder te spreken over ‘The better part’. Het klinkt mij wat minder strak en weinig gevarieerd. Stelselmatig worden pop-cliché’s (lange ‘ooo’s” en gevoelige samenzang) voor mijn gevoel net wat te veel herhaald. Gelukkig sluit het allemaal prima af met uptempo ‘Who is Who’. Somewhere Man maakt een sterk debuut voor een breed publiek. Sterke arrangementen op een gevarieerde, goed gemixte plaat.
Harm - The NineJe hebt goede bands, je hebt slechte bands, je hebt harde bands, je hebt...
Loudon Wainwright III - High Wide & Handsome - The Charlie Poole Project Het is een fenomeen dat zich de laatste jaren steeds nadrukkelijker...